0.1

19 4 1
                                    


Selamm.İyi Okumalar...


Tanımadığım biri vardı karşım da.Bana bakıyor du ama hiç bir dediğini anlamıyordum.Gözlerim daha da bulanıklaşmaya başla dı.En son sadece “Hepsi senin yüzünden”oldu sesini hatırlıyordum.
2 saat sonra
Gözlerimi açtığım da bilmediğim bir yerdeydim loş ışığı olan bir oday dı.Çürümüş mobilyaları ile berbat duruyor du.Ama şu an da önemli olan nerede olduğum du.Ah kafam çok ağrıyor du.Neredeydim ben?Kafam bir kaç dakika sonra yerine gelmeye ve bir kaç ufak şey hatırlamaya başladı.Bağıran adam,silah sesleri ve kendi kanım.Vurulmuştum.Kim olduğunu bilmediğim adam beni  vurmuştu.Hemen koluma baktığım da ufak sıyırmış olduğunu görünce rahatladım.Acaba annem sırrımızı ifşa mı etmişti.Hemen toparlandım ve pencereye doğru yürüdüm.Tam aşağıya bakacakken kapı sesi ile birlikte arkamı döndüm.Üzerin de siyah bir kazak ve pantalon giyen simsiyah bir adam girdi.Sert bakan gözleri bi anda benim gözlerimi buldu.Karanlık bakıyordu.Acımasız bakıyordu.Hafifçe sırıttı.Sonra ise yanıma doğru gelmeye başladı.Elini kaldırdığın da bana vurmasını beklerken eli cebine gitti.Cebinden bir fotoğraf çıkarttı bu annemin fotoğrafiydı.Bu adam kimdi?  Eliyle bileğimi tuttu ve sıkıca sıkarak elimi ters çevirdi.Sonra ise tek hatırladığım repliği söyledi.”Hepsi senin yüzünden oldu.”Ve bi anda gözlerin de ateş gördüm.Sonrasın da ise elini kaldırdı ve  yanağıma çarptı.Çenemi tuttu ve beni yere doğru savurdu.Yıllar önce olan omzudaki yarada bir sıcaklık hissettim ve elimi götürdüğüm de bir bıçak ve kan gördüm.Canım çok yanmıştı artık yaşayacak gücüm kalmamıştı.
                                                                              ♤
Anne yardım et!Anne Anne Anne neredesin.Anne canım acıyor.Bir kere daha vur du acımasız katil.Canım tekrar yandı ama sesimi bile çıkartmadım.İçimden en korktuğum kişiye beni bulması için yalvarıyorum.Aniden silah sesleri geldi ve yanımda ki adam hızla silahını alıp dışarı çıktı sonrasında ise içeri bir adam girdi.Hızla ellerimi çöz dü ve kulağıma beni büyüyünce de hatırla küçük kız dedi neden diye soramadım Anne,adamdan çok korktum Anne.
      
                                                                              ♤
Kahretsin midem kötüydü.Kusacaktım sanırım.Midem ağzıma gelince hemen kusmak için eğildim ama yeni ayakkabılarımın üstüne kusamazdım.Acaba ayakkabılarımı çıkartıp öylemi kussam diye düşünürken hemen ileri de lavabo olduğunu gördüm.Koşarak gittim ve böğürmeye başladım.Ay midem bi fenaydı.Tam kalkacakken boynuma silah dediğini hissettim bana silah mı doğruluyor du şu anda sinirle gülümsedim.Ve benden beklenmeyecek bir hızla silahı ona doğrulttum ve karnına rast gele bir iki mermi isabet ettirdim.
                                                                      ♤
Ah be aslında kalbine de isabet ettirebilirdim.Aslında onu  vurmayı düşünmüyordum.Ama o bana silah doğrultmuştu ve ben bunu karşılıksız bırakamazdım.Çünkü ben Ayça Güneştim.Ama tek farkım artık gökyüzünü aydınlatamıyordum.Hayatım perde olup güneşe perde çekmişti.Onu karnından  ve sol kolundan vurmuştum,onu bana silah doğrultan elinden vurmuştum.Oh iyi de yapmıştım.Sinirle bana bakıp odadan çıkınca kendimi yatağa attım rahatlamıştım tam kendimi uykuya teslim ederken kapı sesiyle hemen kalktım o gelmişti eli boş değil di yemek getirmişti.Şaşırmıştım bu dengesiz adama.Çok aç olmama rağmen yiyemezdim o eller bana silah çekmişti  ve  ben kendime ihanet edemezdim.
Kısa oldu....
Oy ve yorum💓

RUHUMUN KATİLİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin