10 Years Later
"Next skate, representing the Republic of Korea, Sung-hia Yoon"
හඳුන්වා දීම සඳහා මගෙ නම නිවේදනය කරද්දි මම බැලුවෙ ජුන්හ්වන් දිහා.. මගෙ පිටට තට්ටුවක් දාලා එයා ලොකු හිනාවකින් මූණ සරසගත්තා..
මම අල්ලගෙන හිටිය ජුන්හ්වන්ගෙ අත අතහැරලා රින්ක් එක ඇතුළට පැන්නා..
වේගෙන් ගිහින් රින්ක් එක පුරාම මම ස්කේට් කරන්න පටන් ගත්තෙ අනිත් ක්රීඩිකාවොත් හඳුන්වාදීම සඳහා කරන සැසියට එනකම්..
"Ladies and Gentlemen, here we have Sung-hia Yoon and Hae-in Lee from South Korea for the Four Continents Championship"
මගෙ නම ආයෙත් නිවේදනය වෙද්දි පුංචි ආඩම්බර මුසු සතුටක් දැනුනා..මාත් එක්කම ආපු හේයින් රින්ක් එක ඇතුළෙ එහා මෙහා යන විදිහ මම බලාගෙන හිටි අතරෙදි සන්සුන් නමුත් ආඩම්බර සංගීතයක් වාදනය වෙන්න පටන් ගත්තා..
මගේ තුළ හිටි ස්කේට් ක්රීඩකයාට මම අවදි වෙන්න ඉඩ දුන්නා..වාදනය වෙන සංගීතයට කන් යොමාගෙන, තාලයට අතපය හසුරවන ගමන් රින්ක් එක පුරාම මම ස්කේට් කළා..
මම ඇඳගෙන හිටිය රිදී පාටින් හැඩ වැටුනු ලා නිල් හා සුදු එකට මිශ්ර වුණු දුහුල් කෙටි ගවුම..ඒ තාලයටම නටන්න පටන් අරගෙන..
ශරීරය තිබුණෙ රින්ක් එක තුළ වුණාට මගෙ මනස තිබුණෙ රින්ක් එකට වෙනකම් පහුකරගෙන ආපු ගමන් මග දිගේ..
අවුරුදු දහයක්..
හීයක වේගෙන් ගෙවුණත් මේ අවුරුදු කීපය අපේ ජීවිත වල ලොකු පෙරලියක් කරලා තිබුණා..
අවුරුදු දහසයක් වෙනකම් සාමාන්ය රෝගී කෙල්ලෙක් වුණ යූන් චොන්ග්-හා ජීවිතේ අලුත් පරිච්ඡේදය පටන් ගත්තෙ ප්රවීණ ස්කේට් ක්රීඩිකා යූන් සන්හියා විදිහට..
සන්හූන්ගෙ හදගැස්මෙන් ජීවත් වෙන්න පටන් ගත්තට පස්සෙ සන්හූන්ට ගෞරවයක් වෙන්න මම ස්කේටින් පටන් ගත්තා වගේම 'සන්' කියන නම මගේ නමට එකතු කරගත්තෙ දිනුම ලබන යන අර්ථය ඇතුව..
හිම පියල්ල කියන තේරුමෙන් 'හියා' කියන නම මට දුන්නෙ සන්හූන්ගෙ දෙමව්පියො..
ඉතින් මම 'දිනුම ලබන හිම පියල්ල' විදිහට ලෝකෙට විවෘත වුණා..
KAMU SEDANG MEMBACA
Your Heart Tells | Sunghoon Centric | Completed
Fiksi Penggemarමට තිබුණෙ එක ප්රාර්ථනාවයි... "මට වින්ටර් ඔලිම්පික් වෙනකම් ජීවත් වෙන්න ඕනෙ.." [Pure fictional Sunghoon / Enhypen fanfiction]