Love History Caused by Willful Negligence

Cilt 1 , Bölüm 1

Yazılı olmayan niyet, bir aktörün eyleminin bir suçun oluşumundaki bir faktöre karşılık gelebileceğini belirlemesi ve sonucu tahmin ederken eylemi gerçekleştirmesi durumunu ifade eder. Başka bir deyişle, sonucu gerçekleştirmek kasıtlı değildir, ancak onu üretmenin mümkün olduğuna karar verilse bile sonucu doğuracağını belirleyerek kasıtlı bir eylemdir.

"Aklını mı kaçırdın? Sen misin? Ne düşünüyordun?"

CEO Hakseung Kim, bugünün spor gazetesini masaya fırlattı ve bağırdı. Lacivert bir gömlek, açık kahverengi bir takım elbise ve cebinde bir mendil giyen adam, zengin bir D&G modeline benziyordu. Kırk yaşına yakın olmasına rağmen, bakımlı cildi ve lüks takım elbisesinin dışında açıkta kalan kaslı vücudu nedeniyle yaşına bakmıyordu. Şiddetle bağırdı, bu sabah Cheongdam-dong'daki kuaför salonunda düzelttiği saçlarını karıştırdı, üye olmayanlar rezervasyon yaptırsalar bile bir ay beklemek zorunda kaldılar.

"Bu kaç kez? Ha? En son neredeyse yakalandığında, Şef Cha muhabiri zar zor uzaklaştırmayı başardı. O zaman ne dedin?"

"Bir daha asla olmayacak."

Koyu kahverengi kanepeye derin bir şekilde yaslanan adam gülümseyerek cevap verdi. Taze bir portakal soyulduğunda havanın kokusu kadar ferahlatıcı bir gülümsemeydi. Parlak renkli saçlar, adamın çekiciliğini daha fazla öne çıkardı.

"Ve yakalanmayacağım."

Kendinden emin geliyordu. Sanki dünyadaki her şey avucunun içindeymiş gibi.

"Yakalanmayacak mısın? Bunu gözlerinle göremiyor musun?"

CEO Kim Hakseung, eğlence sayfasının 16. sayfasının köşesinde baş harfleri olan makaleye işaret ederek söyledi. En iyi yıldız S'nin arabanın içinde yeni bir aktrisle gizli bir randevunun tadını çıkarmasıyla ilgiliydi.

"Sayfa 16'daki makaleyi kim okuyacak?"

"Ben okurdum."

"CEO, bunu okuyorsun çünkü bu senin işin. Kimse okumuyor. Hiç kimse."

Yanlış değildi ama CEO Kim Hakseung göğsünü yumrukladı. Yumruk atmak istediği şey aslında önünde oturan adamdı, ama sadece kalbine defalarca vurdu. Koltukta oturan adam, sanki başka birinin skandalını okuyormuş gibi ilgili bir yüzle gazeteye baktı.

"Böyle bir insan, herhangi bir anti olmadan nasıl bir numaralı ünlü olabilir? Aman Tanrım."

Sanki bu gerçek hoşuna gitmemiş gibi geliyordu.

"O zaman ilk anti-fan sen olmalısın."

CEO Kim Hakseung'un yumruğu adamın sözleri karşısında titredi. İnsanlar başkaları hakkında yargıda bulunurken içgüdüsel olarak kendi standartlarına bakarlar. CEO Kim Hakseung defalarca öznel olan her şeyin saçmalık olduğunu söyledi. Bir düşünce insanın kafasından geçip ağzından çıkar çıkmaz, bu sözlerin öznel olmaya mahkum olduğuna inanıyordu. Bu nedenle, farklı standartlara sahip insanları memnun etmek imkansızdı. Ama bunu mümkün kılan bir kişi vardı.

CEO Kim Hakseung'un önünde oturan Lee Wooyeon'du.

Eğlence sektöründeki kariyerine birkaç yıl önce bağımsız bir filmle başlayan Lee Wooyeon, tek bir düşüş yaşamadan galibiyet serisinde olan bir oyuncuydu. İlk kez, destekleyici rolü oynadığı bir dramada ana karakterden daha fazla ilgi gördü ve hemen Park Seonghan'ın yönettiği bir filmde ana karakter olarak rol aldı ve halkın dikkatini çekti. Film vizyona girdikten sonra, oyunculuk becerileri mükemmel olduğu ve milliyet ve yaş belirlemeyi zorlaştıran garip çekicilik maskesi olduğu için hisse senedi fiyatının düşmesini beklemiyordu.