desperate | taekook ✓

15 - Küçük bir Hediye

Bugün attığım 2. Bölüm, o yüzden 14'ü kaçırmayın bebiler

Yorumlarınızı bekliyorumm

{••••••}

Jungkookie:
Pişt
Neden öyle bakıyorsun
Gözlerinden lazer çıkıp beni ikiye böleceksin diye korkuyorum

Güzel:
İkiye bölemem gibi
Kafamı o kadar sabit tutamam
En az üç parçaya ayrılırsın

Jungkookie:
Ne

Güzel:
Ne

Jungkookie:
Sana acıyıp bilerek yenilmemi mi isterdin
Neden konuşmuyorsun benimle

Güzel:
Yoongi Jimin'e yeniliyor bazen
Nolurdu sen de yapsan

Jungkookie:
Sen de benim sevgilim ol ben de yenileyim
Şartlar belli
Biz sadece arkadaşız o yüzden her oyunda gözlerine baka baka yeneceğim seni
(Görüldü)

Güzel:
Çarparım o sırıtan yüzüne

Jungkookie:
Bu surata kıyabilir mi bir insan?
Konuşsana benimle buraya yazacağına

Güzel:
Böylesi daha eğlenceli ve rahat
Gerçek hayatta sana saldıramıyorum

Jungkookie:
Neden çok mu korkutucuyum
Bana saldırdığında bile seni yenebilirim diye mi korkuyorsun

Güzel:
Seni dövmemi bu kadar çok istemen normal mi

Jungkookie:
Seni kışkırttığımı mı sanıyorsun
O ince bileklerle bana hiçbir şey yapamazsın Kim Taehyung
Sadece gerçekleri söylüyorum

Güzel:
Sırf Jimin ve Yoongi var diye atlamıyorum üzerine şu anda
(Görüldü)
Ya
Gülmesene
Aptal

Jungkookie:
Seni sinirlendirmek varken terapiye para vermeme gerek kalmıyor biliyor musun
Sinirlendiğinde çok tatlı oluyorsun
(Görüldü)
Evet şimdi sinirin geçti ve utandın biraz
(Görüldü)
Güzelsin

Güzel:
Ne yapmaya çalışıyorsun
Eğlenme benimle

Jungkookie:
Bak yine dalga geçtiğimi düşünüyorsun
Seni ne kadar güzel olduğuna alıştırsam iyi olacak
(Görüldü)
Neden kalktın
Nereye

Güzel:
Atıştırmalık hazırlayacağım biraz

Jungkookie:
Tamam ben de geliyorum

{••••••}

Jungkook, telefonu koltuğa fırlatıp birbirlerine bağırarak tuşları ezercesine oyun oynayan çifti yalnız bıraktı ve Taehyung'un peşinden mutfağa koşar adımlarla yetişti. Dedikleriyle Taehyung'u utandırdığının farkındaydı ve hoşuna gidiyordu. İlk pratiklerinde yaşadıkları ufak da olsa yakınlaşma ona cesaret vermişti. Çocuğun koyu kahve, ahududu kokulu saçlarını onun omzuna yaslaması, aklından çıkmıyordu. Öncesinde sönük olan kalbine bir umut ışığı olarak gelmişti bu anı ve yanlış olsa da daha fazlasını istemeden edemiyordu.