Aşkını trabzonun yaylalarında bulan şura en olmadık adama aşık olur. Mafya olan hisara. aralarındaki soğukluğu Trabzon'un karadenizi sahip çıktı.
Bu büyük aşkı yaylalar yaptı ve yaylalar ayrabilirdi.
Merhabaa bu aralar bu hikayeme bölüm atıcamm. Diğer hikayeme okullar tatil olunca yazmayı düşünüyorum. Sınavlar bu hafta başlıyacağı için çok yazamıcam bu hafta o yüzden bugün iki bölüm. Yarında iki bölüm atmayı düşünüyorum. Birde ben bunu eğlencesine yazıyorum. Kötü yorum yapan ne yaşıyor? Neyse iyii okumalarrr🎀.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ah duman karaduman..." Dağların yukarısındaki sisleri izlerken şarkı söylüyordum. Bugün fındığa çıkmamıştım. Kendimi yorgun hissediyordum. Dağların en üstündeki ev benimdi. Çok ıssız bir yerdeydi evim. Herkesten uzaktı. Kendim yapmıştım hiç kimseyle muhattap olmak istemediğim için. Hiç kimsede gelmiyordu bakmaya zaten. Gelmelerinide beklemiyordum.
Yorguncakoltukdan kalkıp mutfağa geçtim. Kuymak yapıcaktım. Ne kadar yapmak istemesem de yemek zorundaydım, aç kalmamak için.
" Oy gidi Karadeniz sardu dört yanumizi." Diye hem şarkı söylüyordum hemde yağın erimesini bekliyordum.
Yağ eridikden sonra kuymak malzemelerini ekleyip bitirdim. ekmeyiğimi alıp masaya geçtim.
Çayımı bardağa koyup yarım saate kahvaltımı edip sofrayı topladım.
Odama geçip annemin eski bitiremediği atkıyı aldım. 19 senelik ipide aldım. Biraz kırışmış rengi gitmişti.
Fındıklığa, yaylaya gitmediğim zaman örüyordum öyle. Her gün yaylada oluyordum zaten. Bugün çok yorgun olduğum, için gitmemiştim.
" Ha bu akan dereler denizlere dolacak. Söylesenagüzelum sonumuz ne olacak. Ha bu akan dereler denizlere dolacak. Söylesenagüzelum sonumuz ne olacak." Hem tamamlanmamış atkıyı örüyordum hemde şarkıyı söylüyordum.
" Annem sende böyle yapardın dimi ha?" Güldüm, " ama niye tamamlamadınki hani bana yapacaktın? Çok üşüyordum anne senin kalbin beni ısıtıyodu ama sen ne yaptın? Gittin..." Ellerim titmeye başlamıştı," annem... Benn daha güçlü duramıyorum, keşke senin yaptığın gibi pes edebilsem." Sesim çok titrek çıkmıştı.
"Biliyormusun, bir gün İstanbul'a gitmeye korkuyorum. Niye, bilmiyorum ama benim karşımada babam gibi bir it çıkarsa? Ben senin gibi güçlü duramamki anne." Gözümden bir damla yaş geldi bir damla daha bir damla daha ve bir hıçkırık.
Dizlerimi kendime çekip kafamı dizlerime koydum.
Nefes alamıyordum artık. Kendimi şu dağlardan atarsam ne olurdiki? Ne olabilirdi yani.
