~အစိမ်းသက်သက် ~
အပိုင်း(၁၃)
"နိုးလာပြီလား....အစာစားပြီး ဆေးသောက်ရအောင်နော်..."
"ရှင် ဘာလို့ဒီမှာရှိနေတာလည်း...ခုနက ထွက်သွားခိုင်းတာကို..."
"ခုနလေးကမှ ပြန်ဝင်လာတာပါကွာ....
အတင်းကြီးတော့မရက်စက်ပါနဲ့...အိပ်ရေးဝပြီလား...ညကမအိပ်ရတော့ "
"ရှင်..."
သူမက အံလေးကြိတ်ပြီးပြောလေသည်။သူကပြုံးစိစိဖြင့်သာ..
"ဘာပြောလို့လဲ... ရိုးရိုးလေးအိပ်ရေးဝပြီလားမေးတာပါ...တခြားတွေးတဲ့သူကတော့တွေးမှာပေါ့..."
"ဘယ်အချိန်မှအိမ်ပြန်ရမှာလည်း....ကျွန်မဒီမှာ ရှင်နဲ့နှစ်ယောက်တည်းမနေချင်ဘူး..."
"အခုကနေမှမကောင်းသေးတာ...မင်းအားနည်းနေတာတဲ့ အိမ်နဲ့ဒီနေရာက မြို့နယ်နှစ်ခုလောက်ခြားနေတာကို မင်း ကားစီးနိုင်ပါ့မလား.."
"ဘယ်နှစ်မြို့နယ်ခြားခြား အိမ်ဘဲပြန်ချင်တယ်...ကျွန်မကားစီးနိုင်တယ်..."
လူက လေတိုက်ရင် ပစ်လဲမယ့်ပုံနဲ့ စိတ်ကမာနေနိုင်တာ...ဒီခရုမလေးကို တော်တော်အူယားလာပြီ...
"ဟုတ်ပြီဟုတ်ပြီ.... ဒီနေ့တော့မလုပ်ပါနဲ့နော်.....မနက်ဖြန်ကျ ကိုယ်တကယ်ပြန်ပို့ပေးမယ်.. "
"ရှင့်စကားနဲ့ရှင်နော်..."
"အွန်း....ကိုယ့်စကားနဲ့ကို.....မိန်းမလေးကလိမ္မာပါတယ်..နို့ဆန်ပြုတ်လေးသောက်လိုက်ဦးနော်. "
"ရှင်နော် ဘယ်ကမိန်းမလည်း..."
"မိန်းမမဟုတ်လို့ ယောကျာ်းလား...အာ့ဆို ယောကျာ်းလေးလို့ခေါ်ရမှာလား..."
ပြောလည်းပြောသေး....သူ့ဘာသာသူလည်းရီနေသေးသည်။ အမြင်ကတ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ...
"ရှင်တော်တော် မျက်နှာပြောင်တယ်နော်...ဒီအသက်အရွယ်ကြီးနဲ့ ပြောင်နေတာ...."
"ဟာ....၃၅နှစ်ကျော်ရုံလေးကို အဘိုးကြီးပုံစံတော့မပြောလိုက်ပါနဲ့ချာတိတ်ရယ်.....အခုမှ လူပျိုဖော်ဝင်ကာစရှိပါသေးတယ်.. "
YOU ARE READING
~အစိမ်းသက်သက်~
Romanceဂတိတစ်ခုကြောင့် လက်ထပ်ခဲ့ရပေမယ့် အိမ်ထောင်ရေးက လုံးဝကို အစိမ်းသက်သက်ဖြစ်နေတယ်။
