Bu sefer balık çöle aşık olmadı. Balık içinde bulunduğu suyun farkına vardı. ondan bir kaçış olmadığını, yüzebileceği en uzak yere de yüzse son durağının bile o olacağını farketti. Zira insan kendinden kaçamazdı. O yüzden varmalıydı insan. Varmalı v...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüzüme vuran güneşin kızıllığını umursamadan camdan gökyüzüne baktım. Hava çok güzeldi bugün. İnsana bahar ayının güzelliğini müjdelercesine göz kırpıyordu.
Girdiğimiz blok dersin bitimiyle derin bir nefes verdim. Eşyalarımı usulca çantama tıkıp bana bir şeyler anlatmakta olan Nehire gülümseyip okuldan çıktık.
Kartımı otomata okuturken hala bir şeyler anlatmakta olan Nehiri dinliyor gibi yapıyordum fakat aklım çok başka yerlerdeydi. Aklıma dolan anılarla tebessüm ettim.
Evimizin salonunda, imam baş köşeye oturmuş, bizse karşsındaki koltuğa oturmuştuk. Parsın ellerinin titrediğini görünce heyecanıma rağmen gülümsedim. Abim biraz ötede oturmuş somurtuk gözlerle bakıyordu. Babamın ise aksine mutlulukla dolu gözleri bana cesaret aşılıyordu.
Parsla tartıştığımız ve ani bir evlenme kararı almamızdan sonra, babama bunu nasıl açıklayacağım diye kıvranıp durmuştum. En sonunda annemin yardımıyla bir şekilde çıtlatmıştık. En başta şaşırsa da, sonradan bunun iyi olacağını zaten onun da böyle bir hareket beklediğini belirtmişti.
Kısaca pars allem etmiş kallem etmiş aklına koyduğunu yapmıştı.
İmamı da Pars getirmişti zaten. Mahallenin camisinde namaz kıldıran yaşlıca bir hocaydı. Annem başta yiyecek bir şeyler getirmişti imama. Ardından ise bu duruma gelmiştik. İmam başta parsa babasının isimlerini sormuştu. Pars sesi hafifçe titreyerek cevap verdi. "Haldun çakır."
Ardından bana döndü. Hemen cevap verdim. "Hüseyin Yıldırım." İmam kurandan evlilikle ilgili ayetler hadisler okuduktan sonra bana döndü.
"Mehir olarak ne istiyorsun kızım"
Parsla babamların hoca gelmeden önce kararlaştırdıklarını söyledim. "Beşiktaş'ta bir daire." utana sıkıla söylediğim şeylerle pars dahil bütün kafalar bana dönmüştü.
"Dua yanlış anladın kızım galiba pars binayı vermek istedi." Parsta şiddetle kafasını salladı. Gözleriyle sadece bir daire söylediğim için kızıyordu ama babamların yanında da bir şey diyemiyordu.
"Başka bir şey istemiyorum baba bir daire yeterli." babam peki anlamında kafasını sallasa da Pars hala ikna olmamışa benziyordu. "Son kararınız nedir şimdi" imama dönüp parsla aynı anda konuştuk.
"Bir daire"
"Bina."
Babamların yanında daha fazla tartışmak istemediğim için sustum. Ben sorarım elbet bunun hesabını.
