Hafif esen rüzgar odanın içine dogru süzülüyordu.Tenime degen rüzgar ürpermeme neden oluyordu.Haziran olmasına ragmen geceler yine de serindi.Ama sorun degil çünkü soğuğu seviyordum sanki içimin yangınını söndürüyolardı ya da psikolojik olarak düşünüyordum bilmiyorum. O akşamlardan biriydi..
Ben güzel güzel uyurken yine uykumun içine eden bağırışmalar geliyordu kulağıma eger merak ediyorsanız söyleyim cok muhterem ebeveynlerimin kavgaları. Herzamanki gibi babam içip eve geliyor, annemle kavga ediyor ve bu rütüel bir senedir durmadan tekrar ediyor.Cidden artık neler oldugunu anlayamıyorum bir süre öncesine kadar aralarının yatışması düzelmesi için elimden geleni yapmaya çalışıyordum ama artık gerçekten sıkılmıştım aralarındaki sorunu dahi bilemiyorum. sadece durduk yere kavgalar... En az yarım saat tartışıyorlar ondan sonra babam zıbardıktan sonra annemin sessizce aglayışlarını duyuyorum ne kadar destek olmaya calıssam da kendisi için endişelenmememi ve uyumamı söylüyor biz ne zaman bu kadar parcalandik? Yuregimizin kiriklarini ellerimize vermeye basladik? Tamam hic bir zaman tam aile gibi her animizda birlikte degildik ama yeri geldiginde de mutluyduk. Mutluydum.
Ailem surekli calisir ve ev masraflarini gidermeye calisirlardi.kimi zaman tek basima olmak zorunda kaldim,tek basima oynadim, tek basima saclarimi taradim. Onlarla o kadar cok zaman gecirmek isterdim ki geriye donup baktigimda ne kadar bos anilarim oldugunu fark ediyorum. Bu duvarinlarin arasinda iyi kotu anilarim gecti. Simdi bu izleri birakip gitmek koyuyordu insana.
Annemin seslenmesiyle gözlerimi araladım. Bugun annemin deyimiyle büyük bir gündü çünkü bugünden itibaren yeni hayatımıza adamımızı atacaktık.Annem güçlü bir kadın, neyin dogru oldugunu karar verir ve hemen uygulardı ve işte o kararlılıgıyla ayrılmaya karar verdi babamdan.Babam başlarda ne kadar bu durumun saçma, sadece işsel sıkıntıları oldugundan sadece biraz daha ona zaman tanımasından ve herşeyin düzeleceginden falan bahsediyordu ama bunu annem kadar bende iyi biliyorduk ki ne kadar umut etsekte bu olmucaktı çünkü o değişmişti o sanki bambaska biri olmustu.Ama artık o da takmıyordu bu duruma.
Gürültülü bir araba sesi gelmesinden anladım ki gerekli eşyalarımızı taşıyacak kamyon gelmişti. Houston 'a dogru yolculuk yapicaktik Houston a dogru bir süre teyzemin yaninda kalacaktik .Sagolsun bize ve anneme bu zamana kadar manevi olarak cok destek olmuştur ve bizim orada yaşayıp yeni bir hayat kurmamızı teklif etti ve hatta o da gecen yillarda kocasindan bosandigi icin beraber yasamayi teklif etti.Bizim bazi seyleri dusunmemiz icin bir zamandi..Dusunmek... Her gece yataga kafami koydugumda yaptigim (herkesin) yaptigi sey. Ve hic bir zaman dusuncek seylerin bitmedigi seyler dizgisi. Her ne kadar annemin yeni hayata baslama hevesini yadirgasam da icimde bir yerde guzel seylerin olmasini umut ettigim bişeyler var.Ve iste gidiyoruz yeni kapilar, hayatlar ardina... Herşey icin daha iyi baslangiclar yapmayi umut ettigim yeni beyaz sayfama...
