Kısalar

Dalgaların Hafızası Yoktur ve Yüce Yaşlı Ağaç

Sahile varan her su damlası önceki diğer bütün damlalar gibi aynı anda her şeyi bilen ama bildiklerine hâkim olmayandır. Yolculuklarına her biri farklı zamanda farklı şekillerde başlamışsa da zamanın yıpratıcılığını aşmış bir başka şeydir su. Sebep olduğu yaşam kadar da ev sahipliği yaptığı ölüm vardır onun. Çok şey bilir fakat konuşamaz. Çok şey görür, çok şey duyar fakat anlayamaz. Anlar belki de ama onun için önemli değildir artık. En diplere gömülmüş en derin sırlara bir tek o hâkimdir. En büyük efsanelere yön veren, sayısız destanda adı geçen yüzlerce farklı isimle çağırılmış kimilerine umut kimilerine korku getiren, şekilden şekle girip her yere ulaşan, dallı budaklı uzun ağlara sahip dünyadaki her şeyden haberdar olan yegâne şeydir o. Kolları bütün diyarları saran sonsuz bir varlıktır. Yaşam ağacının kökleri bile ondan beslenir. Yüce okyanus ve yaşamın kaynağı sudur o.

Toprağa düşen yaşlı tohum

Ne büyük savaşlar görmüş

Ne büyük barışlar görmüş

Vadesini doldurana kadar

Milyonlara gölgelik ettiği gibi

Milyarlara yuva olmuş

Zamanını tüketmiş

Yaprakları kurumuş

Ne büyük savaşlar görmüş

Ne büyük barışlar görmüş

Asırlar süren yolculuğunun

Sonu bugün olmuş

Sürse sürermiş aslında

Bir asırdan daha fazla

Gölgesinde büyüttüğü bir başka can

Vurmuş baltasını acımadan

Sapı kendi canından

Vuranı kendi yeşerttiği bir can olan

Acımasız bir ruh tarafından

Asırları aşan o yüce ağaç

 Son anlarında hüzne boğulmuş.