Sessizliğin Gürültüsü

Başlangıç

Ne mi hatırlıyorum?

Sadece yutkunmaya çalıştığımda boğazıma kızgın bir demiş sokulmuş gibi. Hayatım boyunca okuduğum bütün kitaplarda mecburi bırakılmış bir baş rol vardı. En azından öyle sanıyordum diyebiliriz.

Hikayemiz şöyle başladı ve ya başlayacak başına neler gelecek gibi durumlarda değil hikayemiz sadece başladı. Öyle bir sadelikte başladı ki kendi bile koca evrende bu kadar yer teşkil edebilme ihtimalini bile göremedi .

Herkes gibi doğdum bir hastanede tek erkek çocuk olarak , geri kalan bebeklerin tamamı kız çocuk olarak dünyaya gelmiş annem öyle anlatır, hatta o dönem bebekleri çaldıkları için korkup bir kaç dakikalık uyku dışında gözlerini kapatmamış, 4 çocuklu bir ailenin kaza kurşunu dünyaya gelmiş son çocuğu olarak babaannesi tarafından kehanet edilen çocuk evet çok havalı ve olağan dışı bir durum gibi aslında oldukça olağan ve sade bir durumken yıllarca bununla hava atma imkanı sağladığını da inkar edemem.

Aslında hayatı değiştiren olaylar silsilesinden bahsedeyim , küçükken odada uzanmışken ismimi fısıldayan bir sesle irkilmemle başladı bütün olaylar , korku, merak ama daha çok korku hatta bu işe merak salmamın nedenini şimdi daha iyi anlıyorum, temelde bütün canlılarda olan hayatta kalma dürtüsü savunmasız kalacağım olayları deşifre etmek ve savunma isteğimden kaynaklanmış. Ya bi ses duydun altına ettin be güzel kardeşim diye düşünmekte haklısın çünkü öyle oldu. Tabi ki ilk çözüm ailenizden kaynaklı yerelleşmiş inancına sarılmakla başlar , ama içindeki korkuyu dindirmez, beyin ne olduğunu bilmediği tehtid için ne yapacağını bilmeyen ufacık bir çocuktan ibarettir ve öğrenmek ister.

Aslında bu yazıların okunması için çok süslü tabiler kullanmalıyım , melekler geldi , uzaylılar kaçırdı oo seçildim. Hayır sadece uyuyan gözlerimi biraz araladığım zaman o dönem sanırım.

O zaman biraz o dönemlere doğru bi geri dönüş yapayım da hem vicdanım temizlensin hem de detayları tekrar göreyim istiyorum. Belki hep birlikte.