İkisi için de oldukça zor geçen bir haftaydı. Tekerlekli sandalyede otururken içtiği ilaç yüzünden uyuklayan Seungmin ve onu sandalyesi ile şirketin yurt apartmanındaki koridorlarda yürüten Minho artık bu işkencenin bitmesini istiyordu. Seungmin'in bir hasta şirketten izin alıp evine gitmek istemesi ile Minho da işine bir hafta ara vermişti.
Tekerlekli sandalye ile asansöre binip otopark katına indiler. Minho asansörden çıktıklarında sandalyeyi arabasına sürdü. Arabayı açıp arkadaşını kucağına aldı ve arabaya bindirdi. Sandalyeyi katlayıp arabaya yerleştirdi ve arabaya bindi.
Dakikalardır beraber olmalarına rağmen ikisinin ağzını da bıçak açmıyordu. Yorgunluk ve hüzün onları susturan şey olabilirdi.
Minho bir şey demeden arabayı sürmeye başlamıştı. Sessiz bir şekilde yolculuklarını sürdürdüler. Minho'nun evine gelmişlerdi. Seungmin'i arabadan indirip eve geçirdi ardından gereken işleri yapıp kendini arkadaşının yanına attı.
Seungmin oturma odasındaki L koltukta kafasını arkaya atmış ve gözlerini yummuş bir şekilde dinlemiyordu. Minho yanına oturduktan sonra nazik hareketlerle onu kucağına çekti ve sırtını göğsüne yasladı. Başını ise omzuna yasladı. Küçüğün tişörtünün içinde elini gezdirdi nazikçe. "Yorucu günler oldu." Dedi bir nefes vererek.
Cevap veremedi Seungmin. Olanları düşünmek onun gözlerinin dolmasına sebep oluyordu. Bu hafta fazlası ile ağladığı için daha fazla ağlamak istemiyordu.
Minho arkadaşının sessizliğini anlıyordu. "Yiyecek bir şeyler ister misin? Ya da yapmak istediğin bir şey var mı şu an?"
Karnında gezinen eli sıkıca tuttu elleri ile. "Uyumak istiyorum sadece. Uyuyalım."
"Yatağını hazırlaya-"
"Burada. Şu an."
"A.. Tamam. Rahat mısın ama?"
"En rahat olduğum yerdeyim şu an."
Minho içtenlikle gülümsedi. "Bebeğim benim." Dedikten sonra Seungmin'in boynunu öptü. Ardından ikisi de gözlerini yumdu.
-
LeeMinho
İlk iş günün nasıl geçti?
KimSeungmin
Zordu.
Kendime bile itiraf etmek istemesem de biraz korkutucu Minho.
LeeMinho
Ne
Neden?
KimSeungmin
Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
Yeni doğmuş bir bebek gibi hissediyorum resmen.
LeeMinho
Alışacaksın merak etme.
KimSeungmin
Sanırım bunu istemiyorum Minho.
Bunu yapmak istemiyorum.
LeeMinho
Ama konuştuk bunu Seungmin
Bir tek bu şekilde işine devam edebilirsin
KimSeungmin
Benim işim bu değil ki Minho.
Ben ek olarak eğitmenlik yapıyordum.
Bunca zaman ajan olabilmek için, kimsenin gidemediği görevlere gidebilmek için bu kadar çalıştım
Bunu en iyi sen biliyorsun
Yanılıyor muyum
LeeMinho
Hayır ama şu an pek seçeneğimiz yok
KimSeungmin
Bunun farkındayım
Sorun da bu
LeeMinho
İnan bu benim için de zor
Seni artık daha çok görüyorum
Ama bu sefer,
Mutlu değilsin
KimSeungmin
Bunun için kırk takla atıyorsun
LeeMinho
İstediğim tek şey bu
İşimi alsınlar Seungmin
Ailemden uzak kalayım yıllarca
Elimdeki her şeyi vereyim
Senin mutlu olduğunu görememek kadar acıtamaz hiçbiri
KimSeungmin
Teşekkürler
LeeMinho
Bunu uzun süre önce bıraktın
Tekrar başlama, bunlar bildiğimiz şeyler
Sadece hatırlatıyorum
Hatırla
KimSeungmin
Hatırlıyorum bunları..
Bak..
Her neyse,
Beni dert etme.
Bir şekilde zaman geçecek zaten.
Çocuklarla eğlenirim hem.
Yeni hayatımla eğlenmeyi öğreneceğim.
LeeMinho
Evet, sana inanıyorum.
Yapabilirsin.
KimSeungmin
Ben gideyim, Felix ve Hyunjin'e yemek sözüm vardı.
LeeMinho
Dur ne
Bana da
KimSeungmin
sjndsjn |
Şimdi olmaz.
LeeMinho
Tamam ama unutma sakın.
KimSeungmin
İyi iyi.
Görüşürüz.
LeeMinho
Görüşürüz güzelim.
-
HwangHyunjin
Hyung eğer odanda yabancı bir kadın varsa ve düşünmek istemediğim şeyler oluyorsa yaşamıyorsun.
Kısaca Seungmin odana geliyor.
[22.45]

ŞİMDİ OKUDUĞUN
where are you? - 2min minmin
Fanfiction"Sana neredesin demekten bıktım Seungmin. Ben en yakın arkadaşımı göremeyecek miyim?" - tamamlandı - minmin - texting - düzyazı 200224 230125