Chan telefonu oflayarak yatağına fırlattı.
Lix'ten çok hoşlanıyordu ama aralarında ki engeller bitmiyordu. Aralarında ki engel Hwang Hyunjin'di bu isim tanıdık geldi değil mi? Lix'i tehtid ederek zorla sevgili olan kişi. Evet bu takıntılı çocuk Chan'ın okul arkadaşıydı ve bir zorbaydı. Okulda ki öğrenciler yanından geçmeye bile korkuyordu. Chan bazen ona çok gıcık oluyordu hatta bazen de değil çoğu zaman çok bilmiş tavırları,yaptığı zorbalıklar ve en önemlisi Lix'i ailesi ile tehtid ederek ona sahip oldu. Chan'ın zoruna gidiyordu bir taraftan zoruna giden birşey daha vardı. Ev arkadaşı Seungmin de onun kafa yapısına benzerdi bu yüzden Chan bazen dışlanıyormuş gibi hissediyordu.
Chan o kadar dalıp gitmişti ki Kapıdan ona seslenen Seungmin'i fark etmemişti bile.
Seung: "CHAN BOĞAZIM YIRTILDI ŞURDA BAKSANA ARTIK GERİZEKALI!"
Chan irkilip gergin arkadaşına baktı.
Chan: "Ha? özür dilerim fark etmemişim"
Seungmin gözlerini devirip Yatakda uzanan arkadaşının yanına oturdu.
Seung: "Hayırdır?"
Chan: "Ne?"
Derin bir iç çekti Seung: "Dalıp gitmişsin ya canım arkadaşım?"
Chan: "Haa boşver uykum vardı öyle dalıp gitmişim sen niye çağırıyordun beni?"
Seung: "Hmm anladım. Yemek hazırdı da onu haber vermeye gelmiştim."
Chan: "Hm anladım geliyorum."
Seung: "Gel hadi."
Seungmin arkadaşının elinden tuttu. Çekiştirerek mutfağa götürdü ve yerine oturttu.
Chan neye uğradığını şaşırdı.
Seung: "Sizi bekleyeceğim diye aç kalmayı göze alamam Chan bey. yarım saat odada oyalanıp gelicektin zaten o odadan da hiç çıkmıyorsun gözümden kaçmıyor yemekten sonra konuşacağız bunları."
Chan: "Uzatma otur şuraya ye şu yemeği."
Seungmin Chan'a dil çıkarıp yerine geçmişti. Yemekte kaşarlı ve domatesli makarna vardı. Zaten nerdeyse her zaman makarna yiyorlardı sadece makarnaların sosları ve şekilleri farklıydı.
Chan yemeğini bitirip Seungmin'e toplaması için yardım etti. Tam odasına kaçıyordu ki omuzuna konan el onu durdurmuştu. İlk ele sonrada elin sahibine baktı. Seungmin konuşmak için kotluğu işaret ediyordu.
Chan iç çekip oturdu Seungmin de yanına geçti.
Seung: "DÖKÜL!!"
Chan: "Ne istiyorsun?"
Seung: "Of ne istediğim belli değil mi sence? bu aralar odandan çok nadir zamanlar çıkıyorsun dikkatimi çekiyor artık. Ozellikle Hyun'un geldiği zamanlar nerdeyse hiç çıkmıyorsun çocuk alınıyor."
Chan: "Sıkıcı geliyor hayat anlıyor musun? hep aynı şeyler hep havalı olacağız diye birilerini zorbalamak zorunda kalıyorum izin verin bari odamda rahat olayım. Hyun'unda çok bilmiş tavırlarından bıktım lidermiş gibi bize emir veriyor söyle ona asıl alınan asıl sinirlenen benim kendinize çeki düzen verin ve masum insanları rahat bırakın artık."
Chan içini döküp hızlı adımlar ile odasına kaçtı. Kapıyı kapattı ve yavaşça yere çöktü. Yoruldu artık arkadaşlarının zoruyla sürekli insanları zorbalıyordu. Yerden kalktı ve telefonuna baktı huzur kaynağına yazıp yazmamak arasında kaldı.
yazacaktı tam telefonunu alacaktı ki birden odaya biri daldı.
Ay uykum geldi belki uyurum cok aktifim sanki ya umarim hep bole devqm eder optum baiii!
