Kayboluş

9 1 0
                                    

Korumaları atlatmıştım arkama bakmadan hızla koşuyordum evden çıkabilmiştim evden azda olsa uzaklaşmıştım çimenlerin üstüne oturdum
"Ne gündü ama "
Altı gündür tutsak tutuluyordum
Ve bir şekilde kaçmayı başarmıştım tutsak tutulduğum ev ormanın tam ortasındaydı biraz soluklanıp ayağa kalktım ve koşar adımla oradan uzaklaştım
"BU TARAFA DOĞRU GİTTİ HIZLI OLUN KAÇACAK"
Artık koşmaya başlamıştım biraz daha uzaklaştığımda buranın oldukça ıssız olduğu anlamıştım biraz daha koştum sesler geliyordu dahada hızlı koşmaya başlanıştım artık nefes bile alamıyordum koşmam yavaşlarken ağacın arkasından bir el uzanın beni kendine çekti
Bu kimdi
"Çakma mafya boranın başka bir koruması daha"
Diye sizlandım
"Ben boranın adamı değilim ben komandoyum"
İlk başta inanmadım ama diğer ağaçların arkasındaki askerleri görünce inanmıştım
"Sonunda biri beni buldu kurtuldum!"
"O kadar sevinme Bora denen adamı almadan gidemezsin Açelya"
Bu adam benim adımı nerden biliyordu kolumda bir acı hissettim hayla kolumu bırakmamıştı gözümle kolumu işaret ettim hemen ardından elini bıraktı
"Adımı nerden biliyorsun komando!"
"Baban iyi bir mafya babası onun kızını tanımayacağımda kimi tanıyacağım"
Doğru babam mafyaydı
"Senin adın ne peki"
Diye atıldım
Cevap vermeden beni arkasına aldığında çalı seslerinin dahada artmıştı
"NEREDESİN KÜÇÜK VELET SENİ BULURSAM GEBERTİRİM ÇIK!"
Sesler dahada yakınlaşmıştı ve komando silahını çıkartıp ağaca yaslanmıştı ağacın arkasından atılıp yerimi belli edip
"BURADAYIM GERİZEKALI"
Diyip ağacın arkasına geri çekildim buraya doğru koşmaya başlamıştı tam ağacın önündeyken yanımızda olan ağacın arkasındaki bir diğer asker hızlı hamlelerle korumayı etkisiz hale getirdi
Korumadan büyük bir çığlık geldi ardından buraya doğru ateş açtılar ağacın arkasında olmasam büyük ihtimalle ölücektim gece yarısı olduğu için tek sesler geliyordu hiçbiryer görünmüyordu mermileri bitmiş olması gerekiyorki ateş sesi gelmiyordu belimde bir sıcaklık hissettim ilk başta vurulduğumu sandım belime baktığımda komandonun elinin belimde olduğunu fark ettim elimle komandonun eline vurdum vurmamla elini çekmesi bir oldu ardından siren sesi duyuldu polis gelmişti
"SİLAHLARI BIRAK POLİS!"
Arkamı donup komandoya baktım
"Poliste geldiğine göre ben gidebilirim"dedim ve yürümeye başladığım anda elimden tutup kendine doğru çekti
"Daha karakolda ifade vereceksin güzelim"
Oyyyyy senin güzelim diyen dilini yerim yada yemem benim erkek arkadaşım var sahi can neredeydi hiç mi beni merak etmemişti neyse sonra ona hesabını sorarım ben
Polislerin gelmesiyle sesler yok olmuştu polisler arama yaparken beni arbaya kapattılar evet kapattılar kaçıcağımı düşünmüştüler neyseki yanımda komandom vardı yarım saattir buradaydı ve hiç konuşmamıştı sessizliği bozan ben olmuştum
"Adını söylemedin"
"Ateş"
Ateşmii tam benlik ayayay karanlıkta yüzü RAM gözükmüyordu ama çok yakışıklıydı tam sevdiğim gibi yüz hatları vardı
"Siz beni nasıl buldunuz"
"Komandoyum tabi bulurum" dedi
"Tek sen buldun sanki"
"Evet"
"Tabi öyledir "
Dediğimde yüz hatları gerildi ve bana doğru döndü
"Ben buldum bu mafya kılıklıların
Numarasını bulup konumunu tespit etmek zor değil"
Dedi hayla inanmıyordum ama üstüne daha fazla gitmedim
"Sen niye benimlesin komando değilmisin hem"
"Komanda olduğum için buradayım başına birşey gelirse seni en iyi ben korurum"
"Yakışıklı komando ben eve gitmek istiyorum iki gündür açım zaten yemek yiyeceğim"
Dediğimde gözleri beni buldu
"Yemeğinide benim yedirmemi istersin"
"Yok saol Ateş'cim ben kendim yerim"
Bir saat kadar daha arabada kaldıktan sonra karakolda ifademi verip beni eve bıraktılar tam tahmin ettiğim gibi evde kimse yoktu bende güzel bir duş alıp güzel bi uyku çekmek için yatağa gittim ve uyudum.

GökyüzüWhere stories live. Discover now