Bölüm 20 : Anılar?
☆☆☆☆☆
Gölge Kara
"Aile yemeği" adlı akşam yemeği bitmişti, bu nedenle öz babamın isteğiyle sohbet için salona geçmiştik, birde çay eşliği kek yeniyordu. Kek güzeldi ve tadını beğenmiştim, kim yaptıysa ölçüsünü iyi ayarlamıştı. Bol çikolatalı ve ben çikolata aşığıyım, tabi birde baklava vardı. Evet tatlı krizlerim var, yemesem sanki aklım gidecek gibi hissederim.
Figen H : Nasıl olmuş kömür gözlüm?
Hayda, eeee bunlarda lakapla sesleniyor, la niye böyle oldu? Hadi her şeyi geçtim ben niye ruhen girdiğim bir bedenin anılarını unutamadım aga, niye amk? Bak şimdi ne oldu? Bu dejavu işte, ben bunun sonunu biliyorum...
Başrol sevgiyle sarmalanır yada sevgi dolu sözcükler duyar. Hatta o kadar çok duyar ki bir zaman sonra gına gelir, isyan eder. Buna rağmen anne ile baba çocuğuna bakar ve "seni seviyoruz" der sonra mutlu mesut yaşarlar.
Gölge : Elinize sağlık güzel olmuş.
Belli ki o yapmış, aha sevinçle kocaman gülümsedi. Böyle olacağını biliyordum, aha geliyor gelmekte olan. Şimdi seni seviyorum diyecek.
Figen H : Afiyet olsun canım, senin için yaptım.
Dedi samimiyetle, gülümsemesi bir an bile gitmedi. Çok güzel bakıyordu, sayelerinde kendimi değerli hissediyorum. Bi saniye ya, bana niye "Seni seviyorum" demedi? Yoksa sevmiyor mu? Hey annem beni sevmiyor mu?
Lodos : Ne düşünüyorsun kara kara?
Gölge : Hiçbirşey.
Lodos : Inanmadım da neyse, hadi bize kendinden bahset. Bahset ki neyi sevip neyi sevmediğini bilelim, bu arada alerjin var mı?
Dedi ilgiyle, yanımda oturuyor ve çok güzel kokuyor. Kokusunun ne olduğunu hâlâ çözemedim, bu ne kokusu? Sert bi koku, bir o kadar da insanı kendine çekiyor. Aileyse ilgiyle bana bakıyor, doğal beni tanımak istiyorlardı. Geri yaslanarak hafif yerimde kaydım ve konuşmaya başladım.
Gölge : Alerjim yok sadece sinirlerim bozuk, aşırı kızarsam kriz geçiriyorum.
Metehan : Ilaç kullanıyor musun?
Gölge : Evet.
Anladığını belirten bi ses çıkartmıştı, garip huyları olan abilerim var ama hepsi çok iyi la, tatlılar. Sahiplenici hallerine hayran kalmamak elde değildi. Devam et dercesine el hareketi yapınca iç çekerek lafıma devam ettim.
Gölge : Psikoloji bölümü öğrencisiyim, derslerimde herhangi bir sorun yok. Mezun olmama az kaldı, okul açılana kadar çalışmayı düşünüyorum.
Figen H : Barmensin.
Gölge : Evet.
Figen H : Karışmak gibi olmasın canım ama neden barmen? Yani niye kafede filan çalışmıyorsun da bardasın?
Gölge : Kafede çalışmak bana göre değil, garsonluğu denedim olmadı. Sorunlar çektim.
Merdan B : Ne gibi sorun?
Dedi tek kaşını kaldırırken, baba yine kızmaya başladı. Fark ettimde konu ben olunca bunlara bir hâller oluyor, kötü olayda direkt delleniyorlar. Beni seviyorlar, bende onları sevmeye başladım. Insancıl biri değilim ama yinede onları ve Polatlı ailesini seviyorum. Ancak Dilruba Polatlı'dan nefret ediyorum, kadın uyuzdu. Hep benim üstümden prim yapar gibiydi, eh birde sinir edici sözler sarf ediyordu. Güya kendince canımı yakmak istiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gölgenin Yankısı!
Genç Kurgu"Gölgelerin rengi olmaz" dedi çocuk, derdi vardı bu sesinden bile belliydi. Yırpandığı gözlerinden bile belliydi. Sırf annesi onu sevmiyor diye ölmek istiyordu, yaşamaktan nefret ediyordu....