PASAKLI

1.Bölüm| Civciv

BÖLÜM BİR

Esin eski evinin önünden geçerken eski günleri aklına getirdi. Doğumu, çocukluğu, annesine meydan okuyup gizlice evden kaçtığı zamanları anımsamıştı. Elleri ondan bağımsız bahçenin parmaklıklarını sıkmaya başladı. Bu bahçede ilk adımlarını atmıştı. Kışın kardan adamlar yapıp babasıyla eğlendiği günler dün gibiydi. Ailesini, evini ve odasını özlüyordu. Özlemi her geçen gün artıyordu ve Esin buna engel olamıyordu. Ellerini parmaklıklardan çözerken son bir kez daha baktı çocukluğuna, sonra adımlarını hızlandırarak ilerdeki banka doğru yürümeye başladı. İlerledikçe bu sokakta yaşadıkları gözünün önünden geçti.

Yürüdüğü kaldırımlar onun izleriyle doluydu. Zengin ve varlıklı biriyken oldukça sevilen, neşeli ve eğlenceli tiplerdendi. Doğduğunda ailesi en varlıklı dönemini yaşıyordu. Doğumuyla birlikte eve neşe geldiğini söylerdi Seda hanım. Esin'in gelişiyle Seda hanım anneliğin kutsal olduğunu öğrenmiş ve ona göre davranmaya başlamıştı. Aynı şekilde Esin'in babası Umut bey de kızının yanında olmaya çalışmıştı.

Esin ailesine küçükken bile değer verirdi. Küçücük ellerini babasının kocaman ellerinde bulduğunda güvenilir ellerde olduğunu hissetti. Annesin kocaman sevgisi ve babasın kocaman elleri Esin'in huzurla yetişmesini sağlamıştı.

Seda hanım Esin'in büyümesiyle evde bebek özlemi çekmeye başladı. Eşi Umut bey de karısını onaylayınca olan oldu. Esin'e kardeş geliyordu. Seda hanım hamile kalmanın verdiği hazla eve neşe saçmaya başladı.

Esin ise her şeyden habersizdi. Mutluydu. Ailesi yanındaydı ve bir dediği iki edilmiyordu. Nasıl mutlu olmasındı ki? Seda Hanım ve Umut Bey Esinle konuşup kardeşi olacağını söyleyince olanlar oldu. Ailesinin onun için büyüttükleri sevgiden dolayı onları baya kıskanıyordu. Günlerce kardeş istemediği için ağladı. Ondan başka ilgi odağı olmasın, sadece onunla ilgilenilsin ve akraba ziyaretlerinde alınan oyuncakların bölünmesini istemiyordu.

Melek doğduğunda Esin şüphelerinde haklı çıkmıştı. Gerçekten tüm ilgi odağı Melek olmuştu. Yeni bir odası olmuştu Esin'in. Annesi hergün Melek ile beraberdi, babası işleri arttığından ne Esinle nede Melekle ilgileniyordu. Umut bey sık sık iş seyahatlerine çıkıyordu. Eve uğradığı zamanlarda ise Esin babasını göremiyordu.

Esin Melek büyüdüğünde onunla iyi anlaşmaya başladıysa da odasında annesinin onu sevmesi için gelmesini beklediği günleri aklından çıkartamıyordu. Esin Melekle sorunlarını çözmeye başlamışken annesi iki kardeşle uzun uzun konuştu ve "Yakında evimize cennetten gelecek bir yolcu var" diyerek ikisinide mahvetti. Görkem'in doğacağı günler aileyi geriyordu. Özellikle Melek kendinden geçmişti. Aslında Esin üzülmüş gibi görünsede içten içe seviniyordu. Meleğin onu anlamasını istiyordu. Görkem doğduğunda Seda Hanım Melekle ilgilenmeyi unutmuştu, Esin'in varlığından zaten habersizdi.

Esin parka ulaştığında her zaman oturduğu banka yöneldi. Esin banka birkaç adımda ulaşıp, oturmak yerine uzandı. Gökyüzünü incelemeye koyuldu. Biraz izledikten sonra fark etti ki gökyüzü ruh halini yansıtan en güzel örnekti. Çünkü gökyüzü de onun gibi fırtınalarla mücadele etmeye çalışıyordu. Esin ruhundaki sancılı fırtınaları dindirmeye çalışırken, gökyüzü de güneşin doğup insanları aydınlatması için çabalıyordu.

Okulda yaşadıklarına dönerse eğer tam bir fiyaskoydu. Kaçmayı denememişti. Atılan yumurtalar bitip insanlar dağılınca Esin koşarak okulu terk etmişti. Hayatında hiç bu kadar berbat hissetmemişti. Hiç bu kadar kırılıp dökülmemişti. Hiç rezil olmamıştı.

Bir damla dudaklarını ıslattığında yağmurun yağmaya başladığını fark etti. Yalnızca bir kaç dakika sonra yağmur çiselemeye başladı. Esin ela gözlerini kapatarak sadece sesleri dinledi ve üzerinde kuruyan yumurtaların vücudundan sökülüşünün tadını çıkardı. Neyseki şans bu sefer yüzüne gülmüş ve yağan yağmur sayesinde birazda olsun kıyafetleri temizlenmişti ve temizlenmeye devam ediyordu. Kardeşlerinin karşısına nasıl çıkacağı kaygısından da böylece kurtulmuştu.