10 කොටස

3.1K 323 20
                                    

සති දෙකක්ම ගෙවිලා ගියේ පුදුම වේගෙකින්. ආක්ෂා රංග කලණ කීප වතාවක්ම අපුර්ව බලන්න ආවා. ඔෆිස් ඉවර වෙලා ඇවිත් පැය ගණන් කතා කර කර ඉදලා යන එක උන්ටත් පුරුද්දක් වුනා.

"ඔයා එදා දකින්න තිබ්බේ.." කලණ රංග අපිට රෑට කන්න දාපු uber eats එක පහලට ගන්න යන වෙලේ වටපිට බල බල ආක්ෂා හෙමිට ඇඳේ ඉදගත්තා..

"මට මතක භාතිය මිගාරගේ කැබින් එක ඇතුලට ගිහින්  විනාඩි දෙකක් විතර කතා කර කර හිටියා.. භාතිය මොනවදෝ ෆෝන් එකෙන් පෙන්නුවා.. මිගාර කැබින් එකේ දොර ඇරගෙන ලිෆ්ට් එක පැත්තට දිව්වා.. ශාක්‍ය භාතිය මිගාරගේ පස්සෙන් දිව්වා.. මුළු ඔෆිස් එකම ඩ්‍රාමා එක බලාගෙන.. මිගාරගේ මුණ තමයි බලන්න තිබ්බේ ඕයි.. මම මිගාර එච්චර කලබලෙන් ඉන්නවා දැක්කමයි.." ආක්ෂා කියාගෙන යනවා..

"ම්ම්.." අපුර්ව මුකුත් නොකියා විස්තරේ අහන ඉන්නවා..

"මචන් මම දන්න මිගාර පට්ටම නිවුන, කාත් එක්කවත් වැඩි කතාවක් නැති, කලබලයක් නැති, මනුස්සයෙක්ට සද්දේ වැඩි කරලාවත් කතා කරන්නේ නැති මනුස්සයෙක්. ඒ මනුස්සය ඒ තරමට සන්සුන් වෙලා ඉන්න එකම මට ඉස්සර පුදුම ප්‍රශ්නයක් වෙලා තිබ්බේ. අනික ෆයිනෑන්ස් වගේ ඩිපාර්ට්මන්ට් එකක CFO වෙලා.."

"ඉතින් තමුසේ මොකද්ද මේ කියන්න හදන්නේ..?"

"මනුස්සයා තමුසේ ආපු දවසේ ඉදන් පුදුම කලබලයි.. මම ඒක තව අධ්‍යනය කරලාම කියන්නම්. මොකද වැරදි තොරතුරු දීලා තමුසේ නිකන් බොරු හෝප්ස් තියාගත්තොත් එකෙනුත් මටයි පව් සිද්ද වෙන්නේ..." ආක්ෂා අත් දෙකත් පපුවට බැඳගෙන මහාචාර්යවරයෙක් ප්‍රශ්නයක් කල්පනා කරන විදිහට කිව්වා. අපුර්ව හිනාව පනින්න ඇවිල්ලත් තොල හපාගෙන ෆෝන් එක දිහා බලන්න ගත්තා.

"හා හා තමුසෙගෙ රිසර්ච් එක ඉවර වෙලාම කියනවකො.."

"කෝ කකුල පොඩ්ඩක් අහකට ගන්නවකො මටත් පොඩ්ඩක් මේකේ ඇල වෙන්න.." ආක්ෂා අපුර්වගේ කකුලත් එහාට තල්ලු කරලා ඇදේ දිගා වුනා.

"ආව් යකෝ.. කකුල එහාට තල්ලු කරපු පාර ස්ටිචස් දාපු අත හෙල්ලිලා ගියා. මේකිට තියන දාංගලයක් යකෝ.."

"අමෝ අමෝ අපේ ලොකු උත්තමයා මේවා දැක්ක නම් වහ කාල මැරෙයි.."

"කවුද..?" අපුර්ව උත්තරේ දැනගෙනත් බොරුවට ඇහුවා. දැක්ක නම් මෙතන වසන්න හම්බෙන්නේ නැහැ.

ස්නේහ | CompletedWhere stories live. Discover now