*Unicode*
"အစကတော့ပလေးဖို့ပါကွာ! ချစ်မိသွားတော့လဲမတတ်နိုင်ဘူး"
"အနုအယွတွေလာလုပ်မနေနဲ့ဟျောင့်"
Sugaမှထပြောတော့အကုန်လုံးကလက်ခံသလိုခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။
"ငါတို့ကမချစ်တတ်သေးတော့ သွားအုံးမယ်ကွာ"
"အခုရောဘယ်လိုအခြေအနေလဲဟျောင့်"
"ဟွန်း!မသိသေးပါဘူးကွာ ကျောင်းဆရာလေးငါ့ကိုငြင်းလဲငါကဆက်လိုက်မှာ"
"သေချာနေပါလားကွ"
"ဒါပေါ့ မင်းတို့ချစ်တက်သွားရင်သိလိမ့်မယ်~အခုတော့ငါအိမ်ပြန်ပီ"
ထယ်ယောင်းပြန်သွားသည့်အချိန်ကည9နာရီပင်။အရင်ကဆိုထယ်ယောင်းအတွက်ည9ဆိုတာ မနက်ပိုင်းလိုပင်။
"ပြန်ရောက်ပီ"
"ထူးထူးခြားခြားအစောကြီးပြန်လာလို့ပါလားoppa"
"နင်လဲထူးထူးခြားခြားစာတွေလုပ်နေပါလား"
"ဆရာစာပေးခဲ့တာကို မလုပ်ရင်ဟိုကပြောမှာပေါ့"
"အဟွန်း!ဒါတော့ကြောက်တတ်သားဘဲ"
"မပြောတော့ဘူး"
"ဖွားရော"
"အိပ်နေပီ"
"အိုခေ..ဒါဆိုငါပြန်သွားလိုက်အုံးမယ်"
ဂျင်အွန်းမှာထယ်ယောင်းကိုစကားပြောမလို့ကျန်ရုံရှိသေးထယ်ယောင်းကမရှိတော့။
"ကိုကို"
"ကျစ်!စောက်ကျက်သရေတုန်းလိုက်တာ"
"ဟာ..ကိုကိုကလဲ ဘေဘီကိုငြိုငြင်တာလား"
"ဘာလဲ..စောက်အဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေလာပြောမနေနဲ့"
"ဟင့်..ကိုကိုပြောင်းလဲသွားပြီ"
"ဘယ်လိုလေသံနဲ့ပြောနေတာလဲကွာ မင်းနဲ့ငါပြတ်ပီ"
"ကိုကို!"
နောက်ကဘယ်လောက်ခေါ်ခေါ်လှည့်မကြည့်တော့တဲ့ထယ်ယောင်း။အခုကောင်မလေးကလဲ သူနဲ့တွဲပေးပါဆိုပီးအတင်းတောင်းဆိုလွန်းလို့ အပျော်သဘောအနေနဲ့တွဲခြင်းသာ
YOU ARE READING
Bad Boy(ရပ်နား!!)
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည် ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္
