Merhaba.
Ben Şenlik.
Benim hikayemi okurken bu satırlarda buluşacağız.
Öncelikle 'Senin ismin neden Şenlik?' diye sorabilirsiniz.Benim ismimi babam koymuş.Babam ben doğana kadar çok sıkıntı çekmiş.Ben doğduktan sonra ise hayatı çok güzel,tam bir şenlik gibi olduğu için bana bu ismi koymuş.İsmim de buradan geliyor...
Ben 11. sınıfım. Büşela Lisesi'ne gidiyorum.Adı biraz garip olabilir ama ülkemizin en iyi devlet okullarından biri.Okulda neredeyse herkesle arkadaşım.Neredeyse herkeste beni seviyor.Ama bu sevginin ailemin zenginliğinden mi yoksa kendimden mi hiç bilemedim.Açıkçası bilebileceğimi de pek düşünmüyorum...
Evet az önce anlattığım gibi ailem çok zengin. Babam ülkemizde bilinen çok ünlü iş insanlarından biri.Sizce kim?Tahmin edebildiniz mi?Evet...Levent YALÇIN.
Biz zengin olsak ta pek bir şey almayız.O paralar hesabımızda birikir.Mesela benim için gelecekte o parayla araba alacağız.Yani biz açıkçası israf yapmıyoruz. İsrafa karşıyız.
Evimizde hizmetçi yoktur.Kendi işimizi kendimiz hallederiz.Neden işimizi başkalarına yaptıralım?
Ha, bu arada annemden bahsetmedim.Annem çok güzel,temiz kalpli,merhametli ve sevecendir.Adı Tuval.Kendisi bir arkeolog.Kazı yapmayı ve eski eşyaları çok sever.Bende de ondan gelen özellik bu herhalde.Bende paleontolog(fosil bilimci) olmak istiyorum.
Annem ve babamın işleri çok yoğun olduğu için ben küçükken öğrenmişim kendime bakabilmeyi.Bu yüzden annem ve babam yokken kendi yemeğimi kendim yapabiliyorum. Bu çok güzel bir şey çünkü şimdiki Z kuşağında anneler ve babalar çocuklar sussun diye ellerine telefon veriyorlar,sonra çocuklar bağımlı olduklarında da çocuğum telefonu bırakmıyor diye yakınıyorlar.Zaten ilkokul ve ortaokulda bir çocuğun telefonu olmaz.Adı üstünde ÇOCUK onlar...
Her neyse artık konumuza dönelim.O gün yine okula gitmiştim.Tarih dersi işliyorduk.Tam hoca yeni bir konuya geçecekti ki sınıfın kapısı tıklandı ve içeriye nöbetçi öğrenci girdi.Bir duyuru vardı.Duyuru şöyleydi:
-İbetu Lisesi ve Büşela Lisesi arasında bir voleybol turnuvası olacaktı.Tarih 12 Nisan'dı.
İbetu Lisesi'yle iyi anlaşırdık.Onlarla hiç kavga etmezdik.Voleybolda iki okulda iyiydi ve ben bizim okulda voleybol takımının kaptanıydım.Takımımla iyi anlaşırdık.Zaten iyi anlaşamasaydık takım olamazdık...
O gün derslerim bitti ve eve geldim.Kendime yemek yaptım,yedim ve ödev yaptım.Sonra annem ve babamın en sevdiği tatlı olan kedi dilini yaptım.Ardından odama gidip yatağıma yattım.Tam uyuyacaktım ki kapı açılma sesi duydum.Annem ve babamdır diyerek uykuya daldım.Uykuya dalmadan önce hissettiğim tek şey yataktan kalkma hissiydi.Sonra derin bir uykuya daldım...
YOU ARE READING
HAYAT VE KADER
Non-FictionŞenlik adı gibi neşeli ve liseye giden bir kızdır.Babası ülkelerindeki bilinen çok ünlü iş adamlarından biri.Annesi ise bir arkeolog.Bir gün yine yatağına yatar ve uyur.Uyandığında kötü kokulu bir yerdedir ve kaçırılmıştır...