Abim aşağıda oturnuştu. Umursamadan mutfağa geçtim. Bir bardak su içtim. Bu gün oruç tutmamıştım telaştan. Abim mutfağa geldi.
"Nefes."
Cevap vermedim. Arkam ona dönüktü.
"Abicim cevap vermicek misin?"
"Ne var."
Tezgahtan arkamı döndüm.
"Artık böyle mi olucaz yani?"
"Bilmem. Onu benim arkamdan iş çevirmeden çnce düşünücektiniz."
"Yapma Nefes ya. Seni korumak istedim. Hem sende o piskopatın sana yazdığını bize söylemedin."
"Ben sizi korumak için söylemedim."
"Bizde seni korumak için söylemedik. Yani ikimiz de haksızsız."
Haklıydı. Boşuna trip atıyordum ona. Sonuçta ikimiz de bir birimizden sakladık.
"Hem Arda'nın bir suçu yok. O sana söyleyecekti, ben izin vermedim. Benimle barışmıyorsan, bari çocuğu üzme."
Sustum. Zaten Arda'ya boşuna trip atıyırdum. Aynı zaman da abimede. Sanarım biraz abarttım.
"Bi' şey söylemicek misin?"
"Anladım."
"Anladım? Bu barışdık mı anlamına geliyor?"
Küs kalamazdım onunla. Abimle küs kalamıyordum. Bu zamana kadar küs kalmam bile mucizeydi.
"Off tamam."
"Yess be!"
Çocuk gibi sevinip, bana sarıldı. Bende ona. Bir kaç gün bile küs kalmak, gerçekten özletiyordu. Aynı zaman da Arda'yı da özlemiştim. Kaç gündür konuşmuyordum onunla. Okulda yüzüne bile bakmıyordum.
"Benimle barıştığına göre, sıra sevgilinde. Hadi git hazırlan bakiyim. Ben Arda'ya telefonla haber veririm."
Gülümseyip odama çıktım. Dolabımı açtım. Hava güneşliydi. O yüzden hafif bi' şeyler giyecektim. Beyaz bir elbise giydim, saçlarımıda iki yandan ördüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
