Muhteriz Beyefendi

Bölüm 43- Final

"Hiçbir son, tamamen son olamaz."

Anonim

☁️☁️☁️

31.03.24 - 03.04.24

İmer Varlıklı

Şöhret tehlikelidir, eğer karaktersinde bir şerefsizlik varsa senin ne kadar piç, adi, orospu çocuğu olduğunu ortaya çıkarır. Pelin ve Pamir Nart çiftindeki iğrenç, orospu çocukluğunu ortaya çıkaran da tam buydu işte; şöhret. Pelin'in Araz'ı kötü bir insan gibi göstermesinin nedeni belli; benim kötü bir oğlum var ve o çok zararlı, onu durdurmaya çalışıyorum ama olmuyor algısını oluşturmaktı; Pamir'in ise... O orospu çocuğu hangi deliğe girdiyse geri döndüğünde sözüm olsun ki onun ağzına sıçacağım! Araz'ın kötü biri gibi gözükmesinin isteme sebebi, kendi yaptığı suçları onun üzerine atıp kaçabilmek. İlişki sırasında öldürdüğü çalışanları, barda çıkardığı kavgalardan sakat kalan çalışan/müşterilerin ve daha nice boktan suçları Araz'a yüklemek için oğlunu hiç olmadığı birine dönüştürmeye çalışıyordu.

Ama benim sevgilim mal! Tam bir aptal! Piçin, şerefsizin teki! Ya koskoca ergenliğinde bile insan sikerim lan kurallarınızı deyip evi terk etmez mi, anasına/atasına karşı çıkmaz mı? Abi neden her şeyi kabul edersin ki? Araz, git ve bir kadından çocuğun varmış gibi göster... Tamam... Araz gidip bardaki * adlı elemanı senin bıçakladığını söyle... Tamam... İnsan biraz olsun kabul etmekten utanır, istemez, karşı çıkar. Bu ne korkaklıktır yiğidim! Bir kendine gel. Bana ne yapıyorlar, ne yaptırmak zorunda kalıyorum diye düşün. Ben senin olmayan beyninin hareketlerini kabul eden iradeni sikeyim!

Bu... Bu yaptığı var ya... Kabullenemiyorum abi! Kabullenmek istemiyorum! Ağzına sıçayım Araz gibi!

Evlenmek ne ya? İnsan hem takıntılı bir orospu çocuğu gibi sevdiğinin ölmesini istemeyip onu gönderiyor hem de sevdiğini öldürmeye çalışan anasının sözünü dinlemeye devam ediyor. Ben senin sevgine sıçayım!

"İmer başım döndü, biraz oturur musun?" Çilek ablam, oturduğu koltuktan bana üzgün gözlerle bakarken parmaklarının ucuyla alnını tutuyordu.

"Oturamam!" Haykırışım, onun oturuşunu düzeltmesine, üzgün gözlerinin hayretle parıldamasına neden oldu. "O piçin bugün nikahı var, başka bir kancıkla... Hayır hayır! Kızın suçu yok ki bizimkisinin bok yemeleri. Böyle bir şeyi nasıl kabul edebilir lan?"

Gözlerimi kapatıp başımı arkaya eğdim. Evlenmek... Başka bir kadınla dünya evine girip evet demek, ilk damatlığını onun yanında giymek, gelin diye tabir edilecek kadının o olması... Tamam, Ateş beni arayıp abla sakin ol, abim o kadınla aynı eve bile girmeyecek dese de sakinleşemiyorum. Ya sırf o kalabalık aile olmanı istiyorum dedi diye Irak'a, yıllardır küs ablamın yanına gideyim, oğlunun benim için bir kağıda küfür ve tehdit yazmasına ses çıkarmayayım ama o sırf annesi istedi diye gidip evlensin.

Nerede lan bu adalet?

"Düğünleri var," diye tekrarlayarak koltuğa çöktüm, ellerime yüzümü kapadım. "Hayatımda ilk ve tek aşkım olan adamın düğünü var. Hem de bugün..."

Benim hâlâ bu sikko dağ evinde oturma nedenimse abimin güvenlik sağlamaları eylemleri yüzünden. Siz durun, ben etrafın güvenliğine bakıp geleceğim. Döndüğümde hep beraber gideriz demişti. Her ne kadar isyan edip burada durmak istemediğimi anlatsam da yok, beyefendi komutan gibi...