-2000ခုနှစ်-
ငယ်စဥ်ထဲက သစ်ပင်၊ ပန်းပင်စိုက်ရတာကိုအလွန်ပင်နှစ်သက်သူမို့ အခုလည်း တီတီလေးရဲ့ စတော်ဘယ်ရီခြံထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်နေသည်။
"ဘင်းနီး"
"ဗျာ တီတီလေး"
"တီတီလေးကို ဒီစတော်ဘယ်ရီခြင်းကို နှစ်ခြံကျော်က တိုက်ပြာလေးကိုသွားပို့ပေးပါ့လား"
"ဟို..အန်ကယ်ဟုန်းတို့အိမ်မလား"
"ဟုတ်တယ်ဘင်းနီး ဂရုစိုက်သွားနော်"
ဝန်ဘင်းလည်း စတော်ဘယ်ရီအပြည့်ထည့်ထားတဲ့ခြင်းဖြူလေးကိုယူကာ ထိုအိမ်သို့ထွက်ခဲ့သည်။
"အိမ်ရှင်တို့!"
"အန်ကယ်ဟုန်း!"
-ဘယ်သူမှမရှိကြဘူးလားမသိဘူး-
ဝန်ဘင်းတစ်ယောက်အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိသောကြောင့် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပဲ လက်ထဲကစတော်ဘယ်ရီခြင်းကိုသာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ ထိုစဥ်
"ဟိတ်ကောင်လေး စတော်ဘယ်ရီလာပို့တာလား" အပြင်ကပြန်လာတော့ ခြံရှေ့မှာ ခြင်းတစ်ခြင်းဖြင့် ကျောက်ရုပ်လိုရပ်နေသောကောင်လေးကို မေးလိုက်သည်။
"ဗျာ! ဟုတ်တယ်ဗျ အန်ကယ်ဟုန်းကစတော်ဘယ်ရီအဖြူရောင်ကိုကြိုက်တာ တီတီလေးကသိလို့ ပေါ်ကာစလည်းဖြစ်လို့လာပို့ပေးတာပါ"
"အော် ကိုယ်တောင်မသိတာကို"
"ခင်ဗျာ?"
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ဒါနဲ့လေ စတော်ဘယ်ရီဆိုကိုယ်ကအနီရောင်မှကြိုက်တာ"
"ဒါဆို အဲ့ဘက်အားရင် ခြံဘက်ကိုလိုက်ခဲ့ပါ့လား ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ခူးပေးပါ့မယ်"
"ကောင်းပြီလေ ကိုယ်ဒါသွားထားလိုက်ဦးမယ်ခဏနော်"
"ဟုတ်"
Beanieလေးဆောင်ထားသည်မို့ မျက်နှာလေးသာမြင်နေရပြီး ချမ်းလို့ထင်တယ် လက်ကလေးတွေက ခြင်းဖြူလေးကိုလွှတ်လိုက်သည်နှင့် အကျီအိတ်ကပ်ထဲကသို့ ထည့်ထားသည်။ ဘယ်လိုအကောင်ပေါက်လေးမှန်းမသိတဲ့ ထိုကောင်လေးကိုဆွန်းဟန်မြင်မြင်ချင်းအသည်းယားမိနေပါသည်။
"သွားမယ်လေ"
ဝန်ဘင်းခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး ခြံလေးဆီသို့ဦးတည်ခဲ့ကာ စကားတစ်ချို့လည်းပြောခဲ့ကြသည်။
YOU ARE READING
𝐒𝐭𝐫𝐚𝐰𝐛𝐞𝐫𝐫𝐲 𝐋𝐢𝐩𝐬
Fanfictionဘင်းပြောတဲ့မလိုက်ဖက်ဘူးဆိုတဲ့အရာတွေဟာလည်း အချစ်နှင့်ထိတွေ့တဲ့အခါမှာ လိုက်ဖက်သွားနိုင်တယ်...။ [ᴏɴᴇ sʜᴏᴛ]
