*Unicode*
"မင်း!!!"
"ဟက်! ကျောင်းဆရာလေးနှုတ်ခမ်းကစောက်ရမ်းချိုတယ်!"
"မင်းဟန်နာကိုမထိနဲ့!!!"
"မထိပါဘူး သူဘဲကျုပ်အောက်မှာလာအော်ငြီးသွားတာ"
"မင်း!! တောက်စ်!"
မျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်ပြလိုက်ပြီး ကားကိုစတင်မောင်းနှင်လေရဲ့။15မိနစ်လောက်ကြာတော့ဖွားအိမ်ကိုရောက်သွားသည်
"ကျုပ်ကိုပတ်တီးလဲပေးမယ်ဆိုကျောင်းဆရာလေး"
"မလဲပေးနိူင်ဘူး!!"
"ဟား!ကျုပ်ကအမှန်တရားပြောတာကို ဘာတွေနာနေတာလဲ"
"မင်း! ဟင့်..!!"
"ဟာ..မငိုနဲ့လေ"
"ဟင့်..ဟန်နာက..ငါ့အသက်ထက်ချစ်...ချစ်ရတဲ့သူကွ ..မင်းမို့လို့..လုပ်..ဟင့် လုပ်ရက်တယ်"
"ကျုပ်လုပ်တာမှမဟုတ်တာ သူကိုယ်တိုင်ကျုပ်ဆီလာတောင်းဆိုတာ ကျုပ်ကစေတနာနဲ့လုပ်ပေးလိုက်တာ ဟက်!"
ဂျောင်ကုကသူကိူဘာမှမပြောတော့ဘဲငိုပြီးရင်းငိုလျက်။guideသင်ရမယ်ဆိုတာတောင်မေ့နေပြီထင်ပါရဲ့။
"ဟင်?..ဆရာဘာလို့ငိုနေတာလဲ"
"အာ..မျက်...မျက်လုံးထဲအမှန်ဝင်..ဝင်သွားလို့ပါ~စာသင်ရအောင်လေ"
ဂျင်အွန်းလဲကြောင်တောင်တောင်းလေးဖြင့် ဂျောင်ကုနောက်ကလိုက်သွားလေရဲ့။အခန်းထဲရောက်မှဘဲမေးတော့မည်။ထယ်ယောင်းoppaနဲ့တစ်ခုခုဖြစ်ထားတာတော့အသေအချာပင်
"ဆရာ ဘာဖစ်လို့လဲ oppaကဘာလုပ်လိုက်လို့လဲ"
"ဘာ..ဘာမှမလုပ်ပါဘူး~ဆက်မမေးနဲ့တော့ စာသင်မယ်"
ဒီနေ့တစ်နေကုန်သင်ခဲ့တဲ့စာတွေအကုန်ပြန်လုပ်ပြီးမနက်ဖြန်ကျောင်းမှာသင်မဲ့စာအချို့ပါသင်ခဲ့တဲ့ဂျောင်ကု။
Guideကလဲပီးခါနီးနေ သူကလဲလူဆိုးကောင်(ထယ်ယောင်း)ကိုလိုက်မပို့စေချင်နဲ့ တစ်ယောက်တည်းတိုင်ပတ်နေတဲ့ဂျောင်ကု။
"ဂျင်အွန်း"
"ပြောလေဆရာ"
"မင်းအကို ကိုဒီနေ့လိုက်မပို့ခိုင်းနဲ့တော့နော် ဆရာသွားစရာလေးရှိသေးလို့"
YOU ARE READING
Bad Boy(ရပ်နား!!)
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည် ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္
