𝗠𝗘𝗘𝗧𝗜𝗡𝗚 𝗬𝗢𝗨 ✓

10

ဆောင်းဟွန်း အိမ်ထဲ ခြေဆောင့်တက်လာကာ အခန်းတံခါးအား ကြမ်းတမ်းစွာ ပိတ်လိုက်၏။ ပတ်ခ်မျိုးနွယ် ရည်းစားအား တော်တော်လေးကို ဒေါသထွက်နေသည်မို့ ရင်ဘတ်တို့ကလဲ နိမ့်ခြေမြင့်ခြေဖြင့်။

သန်ဘက်ခါသည် ဆောင်းဟွန်း ဂျေး၏ ထိုစံအိမ်ကြီးကို ရောက်တာ သုံးလတင်းတင်း ပကည့်တဲ့နေ့ပင် ဖြစ်သည်။

ဒုက္ခများနှင့် ကြုံတွေ့ခဲ့ရပြီး ပျော်ရွှင်များဖြင့် ပြည်လည်ပြည့်နှံ့ခဲ့တဲ့ ဒီစံအိမ်ကြီး‌ကိုရောက်တဲ့ နေ့ကို ဂျေး မှတ်မိမယ် ထင်ခဲ့ပင်မဲ့ အတွေးနဲ့ လက်တွေ့ဟာ တပ်တပ်ဆင်အောင်လွဲခဲ့သည်။

" ဂျေးပတ်ခ်! မကောင်းတဲ့လူ! "

ဘေးနားရှိ ဆိုဖာပေါ်က ကူရှင်အား နံရံသို့ ပြစ်ပေါက်လိုက်၏။ လိုက်ကာလေးအား တစ်ချက် ဟ ကာကြည့်လိုက်တော့ ခြံထဲက ရည်းစားဟာ ခါးထောက်ကာ ခေါင်းကုတ်ရင်း အသဲအသန် စဉ်းစားနေ၏။

ထို့နောက် တစ်ခုခုကို သတိရသွားဟန်ဖြင့် အိမ်ထဲသို့ အလောတကြီး ပြေးဝင်လာ၏။

" သည်းငယ်! "

အခန်းတံခါးကို အလောတကြီးဖွင့်ကာ ရောက်လာပြီး ဂျေးဟာ ဆောင်းဟွန်းရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ချ၏။ လက်သီးဆုပ်များကို ပေါင်ပေါ်တင်ထားပြီး ခေါင်းကိုလဲ အောက်သို့ ငုံ့ထား၏။

ဆောင်းဟွန်း လက်ပိုက်ကာ အနောက်က မှန်မျက်နှာစာအား မှီကာ မျက်မှောင်များအား ကြုံ့ထားလိုက်၏။

" ကိုယ် တကယ်တောင်းပန်ပါတယ် တကယ် မေ့သွားလို့ပါ "

" သည်းငယ်ရယ် ကိုယ် အလုပ်တွေများနေတာနဲ့ မေ့သွားတာ တကယ် တောင်းပန်ပါတယ် "

ဆောင်းဟွန်း ဒေါသအချို့အား သက်ပြင်းအဖြစ် ပြောင်းလဲလိုက်၏။

" ဒါဆို ဘာနေ့လဲ "

" ဂယ်အူးလ် လေးရဲ့ မွေးနေ့လားဟင် "

ဆောင်းဟွန်းရဲ့ ဒေါသမှာ ငယ်ထိပ်သို့ တက်သွားရပြီး တစ်စက်ထဲမှာတင် ဂျေးအား အော်မိတော့သည်။

ဂျေးအပေါ် တက်နိုင်သလောက် ဒေါသမထွက်ဘူးလို့ သူ့ကိုယ်သူ ကတိပေးခဲ့ပင်မဲ့ ဂျေးကိုယ်တိုင်ကိုက 'ကိုယ့်ကိုဒေါသထွက်ပါ' လို့ပြောနေသလို။