Dönüşüm

Zorba

Biraz önce yerle bir olan ilişkilerimle, ailem dediğim köklü bir çınarın devrilmesini izledim.Beni hayatım boyunca ayakta tutan değerler bütünü , zor günümde hep yanımda olduğunu düşündüğüm ailem , artık bana hayatta tek başınasın diyorlardı.Onlara göre bir hatamda silinebiliyorsam hayatım boyunca inandığım değerler yalan mıydı? O güçlü dediğimiz bağ bu kadar kolay kopabiliyor muydu ?Bu olaya
hangimiz yanlış bakıyorduk, benden görmemi istedikleri , benimse onlara gösteremediklerim.
Meğersem hep onların istedikleri bir evlat olduğum için seviliyormuşum.
Beni anlamak yerine reddetmeyi seçmeleri inandığım bu değerleri yerle bir etmişti.Sağ elimi okşarken 'Sen beni anlıyorsun ama onlar dinlemeyi bile kabul etmiyorlar '. İki taraf arasında kalmak boğuyordu beni .Benim bile karşılarında sarsıldığım olayda Toyan yerle bir olurdu.Yaşadıklarımdan utanç duymaya
zorlanıyordum ,
Berdia'ya yakışmayacak şekilde davrandığımı düşünmeleri delirtiyordu beni.Kör bir kuyuya düşmüşüm de çıkmaya çalıştıkça daha bir batıyordum.
Teyzemin ağzından çıkan zehir sözleri 'Bize yakışanı yap!Biz seni böyle yetiştirmedik.Yaşadığın bunalımı belli ki küçük gördüğümüz çocuk çok güzel kullanmış.'
Toyan mı hazırladı beni bu duruma? Bilmedikleri ile ilgili ne kadar rahat yorum yapılabiliyorlar. Senin bir kızın var ondan da mı
utanmıyorsun?'
Sapık mı oldum şimdi ben ?
Tam bu asağılamaların içinde hızır gibi yetişen bir iş ,bir de yurt dışından! Hayallerini kurduğum iş teklifi geliyor bense sevinmek yerine yaşananlardan uzaklaşıyorum diye rahatlıyordum.
Toyan'a olan sinirim hiç geçmemişti nasıl çekip gidebiliyordu hem de Hondalla! Babasının alaycı sesi hala kulaklarımdaydı.Benim bilmediğimi bilmenin zaferi .Nasıl bu kadar hayatımın içinde olup bizi yönetebiliyordu? Bu adamın benimle derdi neydi ? Sanki oğlu cok umrundaymış gibi korumamı istiyordu.En kötüsü de onun karşısında elim kolum hep bağlıydı.Güya zorla evlendirdiği oğluyla şimdi çıkıyor muydum? Olaya bu gözle baktım mı yanlışlar çukuruna düşmüş gibi hissediyordum.İçimdeki ses 'Salak' diye haykırıyordu 'Salak ! Sadece oyuna devam edip zamanı gelince ayrılacaktın! Şimdi ne vadediyorsun Toyan'a bir erkekle birlikte olmayı kendin daha yeni normalleştirmişken,
bu kadar cephede nasıl savaşacaksın ?

"Dui "

Uzun süredir beni izlediğini düşündüğüm arkadaşım evde kıyametler koparken hep yanımdaydı. Ağzını açıp bir şey diyememişti ancak yanımdan da ayrılmamıştı.Sadece Melinda kapıyı çarpıp giderken peşinden koşmuş sonra onu sakinleştiremeyince yanıma dönmüştü.Şimdiyse günlerce süren suskunluğumu dinliyordu.Yirmi saatleri bulan çalışmalarımda kendimi ve herkesi cezalandırışımı izliyordu.O sabahtan sonra herkesle iletişimimi kesip sadece işime odaklandım. Anneme evine dön uyarısı yapmam fayda etmemişti.Hiç susmayan çenesiyle beni yiyordu.Her söylemi cevapsız kalıyordu.Duvar olmuştum karşısında ona bakmayan görmeyen konuşmayan bir duvar.Toyan'ı görmemek onu rahatlatıyordu,biliyorum.
Kendince baskı uygularsa Toyan'dan beni koparacağını düşünüyordu.Annem canımı yakmıyordu.Alışmıştım onun bu hallerine ama Melinda, işte o beni arkamdan vurmuş gibi hissediyordum.Biz onunla her anımızı beraber geçirmiştik.
Benim duygularımı nasıl bu kadar göz arda edebilirdi ? Ben bu yola çıktıysam ,Toyan ile birlikte olmaya karar verdiysem ,bu kararı verene kadar nasıl kendimi sınadığımı, pat diye karar vermediğimi bilmesi gerekirdi .Eğer ben birisini karşılarına çıkartıyorsam ona gerçekten çok değer veriyorumdur bunu en iyi o bilir . Sarhoşken söylediğim bir söze nasıl bu kadar takılır ? Ben nasıl onu ya da ailemi bir kalemde silerim ?

Koltuğa oturduğunu sonradan farkettigim arkadaşım sessizliği bozmanın rahatsızlığıyla o günden beri kesmedigim sakallarıma bakıp

"İyice uzamış kes istersen "

Herkese olan sinirimi ondan alır gibi suratına bile bakmadan

"İyi böyle "

Aksi olmamam gerektiğini biliyordum, hem de ona, hep yanımda olan adama, ama nazım ona geçiyordu.