Ay'ın Gölgeleri

12 4 0
                                    

Gözlerimi açtığımda koca bir evin içindeydim.Buraya ne zaman geldiğim hakkında hiçbir fikrim yoktu.Sadece biraz başım dönüyordu.En son hatırladığım şey...Ah!Bir köle olarak Sarah Osburne tarafından alınmamdı.
Koca beyaz eve göz gezdirdim.Herşey beyazdı.Küçük detaylara altın rengi ve siyah rengi hakimdi.Eskinin modernleştirilip yeniye dönüşümünü temsil eden mobilyalar,her bir köşeyi süsleyen antika vazoların içindeki renk renk çiçekler,koca altın avizeler...Korkutucu derecede mükemmel ve kocamandı!Duvarlarda antik yunandan kalmış gibi görünen tablolar vardı.Sarah sanata önem veriyormuş gibi görünüyordu.Yanımda nefes nefese kalmış birinin sesini duydum.O tarafa döndüğümde Sarah ellerini dizlerine koymuş soluklanmaya çalışıyordu.Kafasını kaldırdı

"Sen!"diyerek beni işaret etti.Ellerini dizlerinden çekip belini dikleştirdi."Herneyse."

Neden nefes nefese kalmış olabiliceğini düşündüm.Birden bire kendimi başka bir yerde buluyordum ve buraya nasıl geldiğimi bilmiyordum...Yer değiştirme büyüsü!Sarah bu büyüyü yaparken zorlanmış olmalıydı ki böyle nefes nefese kalmıştı.Etrafımda Rodny'i aradım.Bir köşede öğürüp duruyordu.Yanına koşup

"Hayır dostum,hayır!Eğer evin ortasına kusarsan Sarah seni Amazona gönderebilir."dedim
Rodny uyarımı dikkate alıp derin bir nefes aldı.

"Gönüllü olarak kendisini cehennemin ortasına atan tek aptal ben olmalıyım.Birde Katniss Everdeen vardı."

"Sohbetiniz bittiyse size evi gösteriyim çünkü belli bir müddet burada kalıcaksınız" dedi Sarah ve merdivenlere yöneldi.Arkasından onu izlerken Rodny koluma vurup

"Bir müddet derken?Sonra bizi nereye göndericek?Bize ne olucak?Ah tanrım ben niye buradayım!"

Rodny kendi kendini yerken bende etrafı inceliyordum.Merdivenlerden çıkarken arkamı dönüp dış kapıya baktım.Buradan nasıl çıkabilirdim?Eğer çıksabilseydim sonra ne olucaktı?Ah!En sonunda Sarah'ı öldürmek zorunda kalıcaktım.Sarah'a doğru baktım.Her zaman ki gibi başı dik bir şekilde kendinden emin yürüyordu.Neden tarihte yaşlı Sarah olarak geçtiğini merak ediyordum.Ölürken yaşlıydı da dirilirken gençleşmiş miydi?Kafamı olumsuz anlamda salladım.Peki önemli olan soru şu."Ben şimdi ne yapıcaktım?"

"Size uyar mı?Uymasa bile buna mecbursunuz."

Kafamı kaldırdım.Sarah kollarını bağlamış yamuk bir gülümsemeyle bana bakıyordu.

"Ne?"

Konuyu kaçırmıştım.Sarah gözlerini devirip bir odanın kapısını açtı.

"Bu oda.İkiniz kalıcaksınız.Yandaki oda benim."

Rodny bilmiş bir tavırla

"İstediğin zaman bizim odamıza gelebilmen için mi bu odayı seçtin."dedi.

"Kendine gel."diye bağırdı Sarah.
Bağırmasıyla sanki tüm ev sallanmıştı.
"Siz birer kölesiniz.Eğer hala bunun bilincinde değilseniz size hatırlatmak benim için bir zevk olur."

Rodny yutkundu.Sarah'ın bağırmasıyla kendime gelmiştim.Evet.Artık biz birer köleydik.Bunu değiştiremezdik.Şimdilik.

"Bunun farkındayız.Tura devam et."dedim.

Sarah bir kahkaha patlattı.

"Eskiden bir köle sahibinin yüzüne dahi bakamazdı ama şimdi..."

"Bizden ne istiyorsun Sarah?"
diyerek sözünü kestim.

Kaşlarını çatarak suratıma baktı.Meydan okuyucu tavrımı sevmemişti.

"Yakında öğreniceksiniz."dedi.

İncarnateHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin