Reflection-Aslaz

Gönül Alma Meselesi

Selamm!

Aklıma takılan AsLaz kurgularına hoşgeldiniz..
dayanamadım bende bir şeyler yazmak istedim istediğiniz kurgular varsa yazabilirsiniz. ♡

Umarım beğenirsiniz✨

------------------------------------------------------------

Asi Cesur'un ona seslenmesiyle açtı gözlerini. "Hadi be kızım, kalk artık. Saat kaç oldu, sen hala uyuyorsun." Cesur'un bağırmalarına "Siktir git, Cesur!" diye karşılık verdi Asi. Susar gider diye düşündü, çünkü yataktan kalkmaya hiç hali yoktu. Dün geceki sahne çok yormuştu onu. Normal bir zamanda aldığı sahne süresinden daha uzun kalmıştı sahnede. Üstüne üstlük, iki gün önce sevgilisiyle Tolga yüzünden kavga etmeleri işleri hiç kolaylaştırmıyordu. Alaz iki gündür ne telefonlarına cevap veriyor, ne de kendisiyle aynı ortamda bulunuyordu.

"Kalksana kızım, Neslihan Hanım kahvaltıya çağırdı bugün. Unuttun mu? Geç kalacağız, hadi hadi." Kahvaltı tamamen aklından çıkmıştı. "Geliyorum." diyerek yataktan çıktı. Asi, bu kahvaltıyı sevgilisinin gönlünü alma için çok iyi bir fırsat olarak görüyordu. Normalde kavgalarında bu tür kaygılara girmezdi. Alaz haklı olsa bile, Asi'nin gönlünü alır, aralarında bir sorun kalmaması için elinden geleni yapardı. Ama dün gece Tolga'nın Asi'ye karşı gereğinden fazla -Alaz'a göre-yakınlaşması üzerine çıkan kavga da Asi Alaz'ın boşa kıskançlık krizlerine girdiğini söylemesinin ardından Alaz çekip gitmişti.Asi ise gece boyunca bunu düşünürken,kendini Alaz'ın yerine koymuş ve haklı olduğunu anlamıştı. Hızlıca üstünü giyinip Soysalan evine doğru yola çıktılar.

Yol da az da olsa uyumayı düşünen Asi, Cesur'un onu dürtmesiyle ne kadar yanlış düşündüğünü anladı. Acaba kardeşini Cehennemin Dibine bırakıp yenisini mi almalıydı? "Şşt, bana bak, seninki iki gündür evde terör estiriyormuş. Noldu, neden tartıştınız yine? Ne dedin de ayarlarını bozdun herifin ama Aferin kız sana, Alaz'ı bir tek sen yola getirirdin, yaptın da!" .Evet, kesinlikle yapmalıydı. "Cesur, bak zaten yorgunum, sinirim tepemde. Bir de seninle uğraşamam. Hem ayrıca evde ki halini nereden biliyorsun sen?"
"Çağla söyledi, gidip konuşmaya çalışmış ama nafile. Kızın da sinirlerini bozup göndermiş odadan ama aklı kalmış ikizinde sana sormamı istedi."Demek Çağla'yı tersleyecek kadar çok kırılmıştı. Bugün işi gerçekten zor olacaktı. "Alırım ben onun gönlünü, merak etmesin Çağla."Almak zorundaydı. "Aman, ne gönlünü alacaksın ya, embesil herif hak etmiştir."

"Cesur!"

"Aman, laf da ettirmezmiş sevgilisine."

------------------------------------------------------------

Soysalanların evine geldiklerinde, Feride Abla ve Neslihan onları karşıladı. "Hoşgeldiniz çocuklar"diyip sarıldılar. Asi masaya doğru ilerlerken, Neslihan ona seslendi."Asi kızım, oturmadan önce seninle bir şey konuşmak istiyorum."Ne hakkında konuşacaklardı ki? Alaz  kavgalarını annesine anlatmış olamazdı ya? "Tabii, konuşalım, ama kötü bir şey olmadı değil mi?"

"Hayır, hayır, gel sen benimle," dedi ve mutfağa geçtiler. "Neslihan teyze, Alaz'la ilgili bir şey mi oldu?"

"Ne Alaz'ı kızım, seninle ilgili bir şey konuşacaktım." Şimdi iyice merak etmişti. Neslihan kızın merakını anlamış ve direkt konuşmaya başladı. "Alaz, müziğe olan ilgini ve Tolga'nın barında sahne aldığını söyledi. Bir gün ben de seni dinlemek isterim. Tabii, konservatuvar bölümünden mezun olduktan sonra." Neslihan konuya nereden gireceğini bilememiş, kızın müziğe olan ilgisinden açmıştı konuyu. Daha fazla uzatmadan sordu, "Hiç üniversite okumayı düşündün mü?"