နှစ်ယောက်သားစကားမပြောဘဲနေ,နေသည့်လေထုကို ဒရာမွန်းနွေမှ စတင်ဖြိုခွဲလေသည်။
''ဟို...မာန်အတ္တမောင် အသက်ဘယ်နှနှစ်ရှိပြီလဲ''
''24''
''အော်..ကျွန်တော့်ထက်တစ်နှစ်ကြီးတာပဲ''
''အွန်း''
*ဟား... စကားကိုအဲ့လောက်ကြီး တုံးတိကြီးမပြောနဲ့လေခဗျားရဲ့ စကားစရှာရတာခက်ပါတယ်ဆို* မွန်းနွေတစ်ယောက်မကျေမနပ်နှင့်စိတ်ထံမှရေရွတ်နေလေသည်။
ဒရာမွန်းနွေမှာတော့ ပြောစရာစကားမရှိတော့သဖြင့် အအေးသာအသည်းအသန်ငုံ့သောက်ရင်း စကားစရှာရန်စဥ်းစားနေလေသည်။
ဘေးမှငြိမ်သွားကျသွားသောကောင်လေးအား မာန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ အအေးတစ်ဗူးအားဘေးသို့ချကာ နောက်တစ်ဗူးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်အသေအချာကိုင်ကာ ပိုက်ကိုစုပ်လျက်အသည်းအသန်ငုံ့သောက်နေသော အကောင်ပေါက်လေးအားကြည့်ကာ အအေးသီးသွားမည်ကို မာန်၏မသိစိတ်မှစိုးရိမ်နေမိသည်။ *ပုံစံကိုက အူတူတူနှင့် ဒီလိုလေးကြတော့လည်းချစ်ဖို့ကောင်း... ဟာ..ဘောပဲ ဘာတွေစဥ်းစားနေတာလဲ..*တောက်!!* မာန် သူ့ဟာသူစဥ်းစားတာသူဟာသူပြော သူဟာသူဒေါသထွက်ပြီး တောက်ခေါက်လိုက်လေတော့ ဘေးမှကောင်လေးမှာ တုန်ခနဲ....
'ဟင့်...ဘာဖြစ်တာလဲ..ငါဘာလုပ်မိလို့ မောင်ကစိတ်တိုသွားတာလဲ' မွန်းနွေငိုချင်လာကာ မာန်အားချောင်းကြည့်ရင်း အရဲစွန့်၍...
''မာန်အတ္တမောင်..ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်..''
''Nothing!'' မာန်မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ခပ်ပြတ်ပြတ်သာပြန်ပြောလေသည်။
''အွန်... မာန်... အတ္တမောင်'' မွန်းနွေမရဲတရဲနှင့် နောက်တစ်ခေါက်ထပ်ခေါ်ကြည့်မိတော့ မာန်မှာ သူ့အားမျက်မှောင်ကြုတ်လျက် စိမ်းဖန့်နေသောမျက်နှာနှင့်လှည့်ကြည့်လာလေသည်။
''........'' မာန်အတ္တမောင်၏ မျက်နှာထားအား
ကြည့်ကာ ဒရာမွန်းနွေကြောက်လာလေသည်။
မွန်းနွေမှာမျက်နှာငယ်လေးနှင့် ကြည့်ပါသော်လည်း ခက်ထန်လှသော မျက်နှာကြောင့် ဝမ်းနည်းရိပ်တို့တိုးဝင်လာကာ အိခနဲ ငိုချလိုက်လေတော့သည်။*မောင်က မျက်နှာစိမ်းကြီး*
