Her zamanki günlerden biriydi. Okula git eve gel. Sabahın erken saatlerinde başlayan bu lanet olası okul bitti sonunda. Eve gitmek için yola çıkmıştı Asu. Asu, 15 yaşında 1.65 boylarında kumral kahverengi gözlü sıradan fakat bir o kadar da güzel bir kızdı. Annesi öğretmen ve babasıda küçük bir dükkan işletiyodu. Yani öyle çok güzel, anlı şanlı bir hayatı yoktu. Evet, sonunda eve gelmişti. Çok yorgun olduğu için hemen kendini yatağa attı. En sevdiği müziği açtı ve çok geçmeden uykuya daldı. Kalktığında kardeşi başında "abla hadi beni parka götür" diyordu. Çok geçmeden annesi geldi "hadi kızım kalk kardeşini biraz dışarı çıkar" dedi. Kalktı sağa sola anlamsızca bakındı. Daha sonra isteksiz bir şekilde üstünü değiştirdi. Birşeyler atıştırıp kardeşini dışarı çıkarttı. 1-2 saat sonra geri eve döndü. Tam uzanıp dinlenecekken halası aradı. Telefonu isteksiz bir şekilde açtı çünkü yanına çağıracağını biliyordu. Tam da düşündüğü gibi oldu yanına çağırmıştı. Asu annesine haber verdi ve evden çıktı. Yolda yürürken acaba bu sefer ne isteyecek acaba ne yaptıracak diye düşünmeye başladı. Ve gelmişti kapıyı açtı, içeri girdi ve halasının yanına gitti. Halası fotoğrafların başında oturmuş ağlıyordu. Asu'yu görünce hemen gözyaşlarını sildi ve sahte bir gülümseme ile "hoşgeldin kızım gelsene yanıma" dedi. Asu yanına oturdu ve "noldu halam" diyip sarıldı. Halası "gel canım gel sana önemli birşeyler anlatmam lazım" dedi. Asu ilk başta çok merak etti ama daha sonra önemli birşey değildir eski hikayelerinden birini anlatacaktır yine diye düşündü. "Anlat bakalım ne anlatacaksın sultanım" dedi.
Sevgili okuyucular beş wote'dan sonra yeni bölüm gelecektir iyi okumalar inşallah beğenirsiniz :)
