သက်တန့်မျှော်စင်💛

Chapter(21)

သက်တန့်ကနန်းဆက်အလိုကျ သူမ၏အိမ်သို့ပြောင်းရွေ့နေထိုင်ခဲ့ပါသည်။သူမ၏အိမ်သို့‌ သက်တန့်ရောက်သည့်နေ့ကတည်းက နန်းဆက်သည်သက်တန့်ကိုရှိနေတယ်လို့ ထင်မှတ်ဟန်မတူပဲ ခပ်စိမ်းစိမ်းနေပါ၏။

သက်တန့်ကို အနားမှာရှိနေပေးပါဟုပြော၍ အသဲအသန်ဖြစ်နေခဲ့သော နန်းဆက်သည် သက်တန့်ရှိနေသောအခါတွင် ဂရုမစိုက်ခြင်းက ဘယ်လိုများပါလိမ့်ဟု သက်တန့်မတွေးတတ်ခဲ့ပါ။

အမှန်တော့ နန်းဆက်သည်သက်တန့်ကို ဂရုမစိုက်မိ‌အောင်ကြိုးစားနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။သက်တန့်အနားတွင်ရှိလိုက်ချိန်တိုင်း နန်းဆက်ထံ၌ခံစားချက်တို့ဖြစ်တည်လာလျှက် ဝေဒနာတို့ကိုဖြစ်ပေါ်စေသည်။

ဝေဒနာတို့ကို ဆန့်ကျင်၍ သက်တန့်ကို ဂရုစိုက်ဖို့ နန်းဆက်မကြိုးစားနိုင်ခဲ့ပါ။နန်းဆက်ထံတွင် လုပ်ဆောင်ရန်အလုပ်တာဝန်များစွာရှိနေ၏။ထို့ကြောင့် ခံစားချက်ကို မျက်ကွယ်ပြုရင်း နန်းဆက်သည် သက်တန့်ကို ခပ်စိမ်းစိမ်းနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုဖြစ်စဉ်မှန်ကို သက်တန့်မသိသဖြင့် နန်းဆက်ကိုဘယ်လိုထင်နေမလဲမသိပါ။သို့သော် အခုနောက်ပိုင်း နန်းဆက်တွေးနေမိတာက သက်တန့်၏အကြောင်းတွေသာဖြစ်နေခဲ့၏။သူမက နန်းဆက်၏စိတ်အာရုံကိုစိုးမိုးထားခဲ့သည်။အဲ့ဒါမဖြစ်သင့်ဘူးလို့ နန်းဆက်ထင်မိသည်။

မှန်တာပေါ့။နန်းဆက်မှာရှိ‌နေသည့် ကြီးကျယ်ခမ်းနားပါသည်ဆိုသော တာဝန်တစ်ခုအတွက် သက်တန့်ကိုချစ်ဖို့ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ဘူးမဟုတ်လား။ဒီလမ်းကို နန်းဆက်ရွေးချယ်မိလျှင် လမ်းအဆုံး၌ သေခြင်းတရားကစောင့်ကြိုနေမှာကိုသိရက်နှင့် နန်းဆက်မိုက်မဲသင့်ပါသလား.....မဖြစ်သင့်ပါ။

နန်းဆက်၏ဘဝကို မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကြောင့် အဆုံးရှုံးခံသင့်ပါသလားဟုတွေးမိသောအခါ မာနပြင်းပြင်းတို့က မဖြစ်သင့်ဘူးဟု တားဆီးနေကြသည်။ဒါဆိုရင် ဒီဝေဒနာတွေကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားဖို့သာရှိတော့သည်။ဒါပေမယ့် နန်းဆက် အဲ့ဒီလိုလည်း မခံစားချင်ဘူး......ပင်ပန်းလွန်းလို့......။