*Unicode*
"ခဗျား !"
"မင်းဟန်နာကိုအဲ့လိုမပြောနဲ့ ဟန်နာကအဲ့လိုလူစားမျိုးမဟုတ်ဘူး"
"ဟက် !ခဗျားကသာအထိမခံဖြစ်နေတာ သူကဖြင့်ခဗျားမဟုတ်တဲ့ လူအောက်မှာသာယာနေတာခဗျားဘာပြောချင်သေးလဲဟမ် !!"
"......."
"ပြောလေခဗျား"
ဂျောင်ကုပြောဖို့ပင်အင်အားမရှိတော့။ လူဆိုးကောင်ကသိပ်တော်ပါသည် သူကိုစကားတွေနဲ့ထိုးနှက်တဲ့နေရာမှာသိပ်ကိုတော်ပါပေသည်။
"သွားမယ်~📱ဟဲလို ပြော"
"📱appaအိမ်ကိုလာခဲ့ appaကဆရာကိုတွေ့ချင်လို့ပါတဲ့နောက်ပီးoppaရဲ့ကိစ္စအကြောင်းပြောမလို့တဲ့"
"📱နောက်ရက်မှလာတွေ့မယ်ပြောလိုက် သူကိုလဲခေါ်ဖို့အဆင်မပြေဘူးဆိုတာနင်လဲသိသားနဲ့"
"📱ဟာ မသိဘူး ခေါ်သာလာခဲ့တော့"
*တီး*
"တောက်စ် !!ချီးကွာ..ကျောင်းဆရာလေး"
"ပြော"
"ဖွားအိမ်ကိုမဟုတ်ဘဲ appaအိမ်ကိုသွားရမယ်"
"မင်းမှappaရှိသေးတယ်လား"
"အင်း"
"ငါကမရှိတော့ဘူးထင်နေတာ ဖွားနဲ့ဘဲနေတော့"
"ဒါကဖြစ်တက်ပါတယ် သွားစို့"
ထယ်ယောင်းက driverနေရာဝင်ထိုင်ပြီးသက်ပြင်းတစ်ချို့ကိုချနေလေရဲ့။ပီးမှ ကင်မ်အိမ်တော်သို့မောင်းနှင်းသွားလေရဲ့
ဂျောင်ကုမျက်လုံးတွေကိုပင်မယုံနိုင်။ထယ်ယောင်းတို့အိမ်ကြီးက နန်းတော်ကြီးတစ်ခုအလားအလွန်ကြီမားလှပေသည်။ကားဟွန်းတီးလိုက်တော့ခြံတစ်ခါးလာဖွင့်ပေးတဲ့ခြံစောင့်နှစ်ယောက်။ ဒါကိုကြည့်ပြီးထယ်ယောင်းတို့ဘယ်လောက်ချမ်းသာသလဲ သိနိုင်လေသည်။
"ကင်မ်အိမ်တော်ကကြိုဆိုပါတယ်သခင်လေး"
"အင်း..လာကျောင်းဆရာလေး"
ဂျောင်ကုလက်ကိုဆွဲကာဧည့်ခန်းဘက်သို့ဦးတည်သွားတဲ့ထယ်ယောင်း။ ထိပ်နေရာမှာဖွားကထိုင်နေပီးappaနဲ့ jinကတော့တစ်ဖက်တစ်ချပ်မှာထိုင်နေလေရဲ့။ သူကိုလှမ်းခေါ်တဲ့ဂျင်အွန်းကိုတော့မတွေ့။
YOU ARE READING
Bad Boy(ရပ်နား!!)
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည် ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္
