Duyguların Sesi

11.01.24

11 Ocak 2024 23.17

Bazılarımız yerli yersiz özleyecek sevdiğini kimi zaman küçük bir çocuğun özlediği gibi...

Özlerken yanında bulamayacak yüreğinde yer verdiğini. Hasret kalacak yüreği. Alışamasa da yokluğuna onsuz yaşamanın acısını tadacak yüreğinde bazılarımız. Canını en çok onsuz olmak yakacak tüm acılarımızın ve yalnızlığımızın sebebi onsuzluk mu? Kavuşursa yüreklerimiz acılarımız son bulur mu? İnsan kaybettiklerini yüreğinde taşıyormuş. Bir yanımız onunlayken diğer yarımız onsuz eksik olan bir yürekle yaşamak, sol yanında değer verdiklerinin acısını yarasını yüreğinde taşımak galiba.

Olmak istediğimiz yerde olamamaktı belki de kaybetmek. Kim bilir en baştan kaybetmişti belki de bazılarımız, en baştan yer bulamamıştık aslında sevdiğimiz yürekte bilerek isteyerek arzuladık onsuzluğu. Galiba sevdik ve severken de kaybetti bazılarımız. Kendine değer verenleri kaybetti bazılarımız, bazılarımızda bizimle olanların kıymetini bilemedi. Gerçekten bir insanın kıymetini onsuz kalınca anlıyoruz değil mi? Bazen yaşadıklarımız hatırlatacak bize onu. Bazen de kimse olmadığında yalnız kaldığımızda hatırlayacağız. Bileceğiz ama gidenin bir daha gelmediğini. Güzel olan her şeyin anılarda kaldığını. Giden mi pişman yoksa kalan mı? Bazılarımız gittiği için pişman bazılarımızda kaldığı için pişman olacak ama gerçek pişmanlık tercihlerinizle kendi mutluluğunuzun katili olunca başlayacak. Kendinize size değer veren insana şans vermediğiniz için pişman olurken bulacaksınız...