2. BÖLÜM

34 4 0
                                    

3 yıl sonra;

Her gelen sevmez ve
Hiçbir seven gitmez unutma.
Bil ki ; giden geri dönüyorsa
Sevdiğinden değil,
Kaybettiğindendir aslında !
Nazım Hikmet

Sahil kenarında bir bankta oturuyordum birden bire Nazım Hikmet'in bu mısraları döküldü dilimden , hırçın dalgalı denizi izlerken . 24 nöbetim bitmişti eve gitmek yerine biraz denizin tuzlu ama hoş kokusuyla ciğerlerimi doldurmak istemiştim .
3 yıl önce buraya taşındığımda Ayten teyzenin bir torunu vardı. Merdivenlerde karşılaşmıştık. O günden beri sürekli peşimdeydi. Rahat nefes aldırmıyordu. Neyseki 1 yıl önce farklı bir şehire gitmek zorunda kalmıştı ve beni sadece telefonla rahatsız ediyordu ki onu da ben hallediyordum.
Denizi izlerken birden gözlerim kapandı, iki koca el tarafından. Şaşırdım ve n'oluyor ya diye ayağa kalktım .

    Mert : " Sürpriz!"
    Bahar: " Ya sen naptığını sanıyorsun yeter artık ! Bu kadar yeter ! Ayten teyze için sabrettim ama yeter ! Bir daha bana karşı en ufak bir hareketini görürsem bu sefer seni şikayet edeceğim . Blöf yapmıyorum bu sefer . Haddini bil ve benden uzak dur !"
    Mert :" Ya Bahar saçmalama ikimizde biliyoruz aramızdaki ilişkiyi. Senin de ben de gönlün var . Sadece biraz çekiniyorsun. Ama bir türlü çözemedim ki ne için çekiniyorsun? "
    Bahar : " Ya sen gerçekten hastasın ! Benden uzak dur artık laftan anlamıyor musun ? Seni sevmiyorum ki artık nefret ediyorum senden !"
  
O kadar çok bağırmıştım ki boğazım ağrıdı. Hemen çantamı alıp uzaklaşmaya çalıştım. O esnada bu sefer de kolumdan tuttu .

    Mert : " Bahar yeter artık bu kadar hasret çektiğimiz . Gel he de bana seni dünyanın en mutlu kadını yapayım ."
    Bahar : " Ya sen cidden hastasın. Uzak dur benden artık anlamıyor musun ? "

Kolumu tuttuğu elinden kurtulup koşmaya başladım. Ve bu konuyu artık Ayten teyzeye söyleyecektim. Yeter torununu kontrol altına alsın. Bunca zamandır söylemememin nedeni Ayten teyzenin ve ailesinin gerçekten bana çok yardım etmesiydi. Başlarda sadece merdivenlerde karşılaşıyorduk ki bu beni şüphelendiriyordu çünkü her iş çıkışında gece bile karşılaşıyorduk. Sonra bana yemek getirmeye başladı ve içeri girmek istiyordu sürekli . Ben evde tek olduğum için almıyordum tabi ki. Bu son zamanlarda ise numaramı bulmuştu. Arayıp duruyordu . Engellenmiştim her aldığı numarayı da engellenmiştim mesajlarına da cevap vermiyordum. Ama bu yaptığı yeter artık ilk önce Ayten teyze ile konuşacaktım. Ama önce güzel bir uyku çekmem gerekiyordu.

  5 saat sonra ;
Uyanmamın sebebi telefonumdu. Acil bir görev vardı. Ve sağlık ekiplerine ihtiyaç vardı . Askerlerle teröristler arasında bir çatışma çıkmıştı, siviller de yaralanmıştı ve oldukça çok sağlık ekibi isteniyordu . Hemen hazırlandım . Şalımı yapmadan mutfağa gidip bir şeyler yedim ve şalımı da yapıp evden çıktım. Beni evimden alacaklardı. Hemen gelen arabaya bindim. Olay yerine varmıştık. Şu an burada can pazarı vardı hemen tüm ekip toplandı , görevlendirme yapıldı ve herkes sahaya dağıldı. Ben ve iki arkadaşım sahaya biraz uzakta kalan askerlere ilk yardımı yapıyorduk . Adının Mehmet olduğu bir askere pansuman yapıyordum biraz konuştuk.
 
    Bahar :" Merak etme biz geldik yaralarına pansuman yapacağım ben Bahar,senin adın ne ? Nasıl oldu bu kaç kişisiniz? "
    Mehmet : " Adım Mehmet . Biz 10 kişiydik. Buraya ihbar üzerine geldik,keşif yapıyorduk .Birden patlama oldu ve ateş açtılar. Bir çok sivil yaralandı şehit oldu . "

  Kafasını kaldırdı ve arkadaşlarının soy isimlerini söyledi hepsini not edip gidip bulmaya çalıştım . 3 kişi yoktu . Hemen yanına gelip söyledim .

    Mehmet : " Abla ya rütbelileri almışlar ya da daha aşağıdalar onlar ben iyiyim sen onlara bak abla . "

  Hemen ekipmanlarımı alıp aşağı doğru ilerledim.Yani baya da ilerlemiştim . Ağaçlıklı bir alan vardı oraya girmeden etrafıma baktım ki tam dönüyordum elleri silahlı 4 tane adam bana doğru gelmeye başladı . Saçları sakalları birbirine karışmış şalvarlı ve baya pis sırıtışlı 4 adam . Aramızda 50 metre vardı yoktu hemen kaçma girişiminde bulundum fakat mermi yanımdan geçti. Durdum. Bir daha kaçmaya çalıştım fakat tam önümdeki toprağa sıktılar ben de kaldım . Tam bağıracaktım ki çok yaklaşmışlardı biri pis elleriyle baya kokulu bir mendili ağzıma yapıştırdı. Olay yerinden baya uzakta olduğum için ve buralarda sürekli atış yapıldığı için duysalar bile pek umursamazlar .
Gözümü açtığımda bir arabanın arkasında ellerim ve ayaklarım bağlı bir yere gidiyorduk . Hemen bağırmaya başladım .

    Bahar : " Ya siz kimsiniz beni niye kaçırdınız ? Bırakın beniiiiii!!!!!"

O esnada yüzüme yediğim tokatla nevrim döndü. Arabada 4 kişiydik ikisi öndeydi ,benim yanımda oturan biraz kilolu ve eli ağırdı. Ağzımın içine hemen bir sıvı yayıldı . Kan olduğunu anlamam uzun sürmedi . Yüzümü çevirip adamın yüzüne tükürdüm tam elini kaldırıyordu ki öndeki daha zayıf olan adam geldiğimizi söyledi . Apar topar bir beni arabadan indirdiler . Bir kulübe gibi bir yere kapıyı açıp fırlattılar tabiii dengemi sağlayamayınca yere düştüm .

    Bahar : " Hayvan herifler !!!! İnsan biraz kibar olur !!!"

Bunu söylediğime sonradan pişman oldum . Onlar teröristti kibar davranacak halleri yoktu ki . Gözüm karanlığa alışınca etrafıma baktım . Kahkaha atan birini fark ettim o anın şokuyla hiç duymamışım. Gözlerim sesin geldiği yeri aradı . Ve bir noktada durdu.

    Bahar : " Siz kaçırılan askerlersiniz?"
    Askerlerden birisi : " Evet de sen kimsin ? Seni niye aldılar ? Bu arada bunlardan kibarlık beklemen de ne bileyim ..."

Tekrar bir kahkaha attı.

    Bahar : " Ben Bahar . Olay yerindeki arkadaşlarınıza yardım ederken birisi sizin daha aşağıda çatıştığınızı söyledi . Ben de ekipmanlarımı alıp aşagı doğru ilerledim ki 3 4 tane terörist yolumu kesip beni aldı. Kaçmayı denedim ama olmadı . "
    Askerlerden biri :" Ben de Akif . Bizi rütbeli olduğumuz için aldılar daha doğrusu biz izin verdik. Bunlar da biri Yusuf biri de Tarık . "
    Yusuf:" Yusuf benim. "
    Tarık : " Ee Tarık da ben oluyorum."
    Akif : " Seni niye aldılar bilmiyorum ama ben ne dersem onu yapacaksın! Sözümden çıkmayacaksın! "
    Bahar :" Allah Allah şu an benim size yardım etmem daha mümkün gibi duruyor . Ellerinizdeki ve ayaklarınızdaki zincirlerden haberiniz yok galiba ."
    Akif :" Ya sen elinin hamuruyla erkek işine karışma. "
    Bahar :" Ya sen ne saçmalıyorsun ya . Bu kafayla bir de benim sözümden çıkmayacaksın diyorsun . Hödük!!!"
    Yusuf :" Abi cidden şu an bize yardım edebilir Bahar ."
    Akif :" Lan Yusuf biz ne zaman işimize kadını karıştırdık. "
    Bahar :" Ya ben anlamıyorum sizin bu kadın düşmanlığınızı şu an ikimizde aynı durumdayız ve benim size de yardım etmem daha olası. Neyin tribine giriyorsun ? Tamam ben Yusuf ile Tarık 'ı kurtarırım. Onlar da isterse seni kurtarır"
    Tarık : " Bahar bak şimdi benim düşünmem gerekiyor . Akif ' i kurtarmayı bir düşünürüm. "
    Akif :" Lan kesin şamatayı ! Senden de kimse yardım mardım istemiyor . Otur şuraya ve sus! "

  Onları dinlerken ben de elimdeki ve ayağımdaki iplerden kurtulmuştum . Akif'in bu söylediğine cevap vermek yerine hiç onu muhattap alıp sinirlerimi bozamam . İplerden kurtulup kapıya koştum ve dışarıda kaç adam olduğuna baktım. Fakat bir sürü adam vardı . Gelip Akif'i ,Yusuf'u ve Tarık 'ı bilgilendirdim ama bu esnada da Akif söyleniyordu .

    Akif :"Ya bir tane kadının eline kaldık görüyor musun ? "
    Bahar :" Ya senin derdin ne ? Cidden soruyorum .  Elime kalmak istemiyorsan o zaman kendini kurtar zincirlerden . "
    Yusuf : " Abi cidden şu an bize yardım edebilir .
     Akif : " Tamam lan kesin ! "
     Bahar :" Hah söyle yola gel ."

  Ufak bir kahkaha attığım esnada tam bir şey söylecekken birden kapı açıldı.

    Uzun tıknaz terörist: " Ooooo doktor . Kurtulmuşsun iplerinden . "
    Bahar : " Ne istiyorsunuz benden ? "

   O esnada üzerime yürümeye başladı ve ben de geri geri gitmek durumunda kaldım . Arkamdaki tahtaya çarpmam ile durdum . Hemen üzerime gelip yüzümü avucunun arasına alıp sıkmaya başladı .

    " Arabada yüzüme tükürdüğünün hesabını sormayacağımı mı sandın ? "

  Çenemi bırakıp bir tokat attı. Tokatın etkisiyle Akif'in önüne savruldum .  Yine ağzımın içini kan doldurdu yaklaşmasıyla eğilip kıyafetimden tutup kaldırdığı esnada ağzımdaki kanı tekrar tükürdüm . Biraz geri çekilip yüzünü sildikten sonra bu sefer karnıma acımasız tekmeler atmaya başladı .Akifler daha fazla dayanamayıp araya girdi.
 
    Akif :" Lan senin gücün kadınlara mı yetiyor ? İt ! Gel zincirlerini çöz de teke tek göstereyim sana gününü!!!!"

  Sesi o kadar çok sert çıkmıştı ki adama bir an durdu. Akifle ilgilenmeye başladı ve ben o esnada bayılmışım . Uyandığımda Akif'in yüzü kan içinde kalmıştı ve baygındı . Diğerlerinin de farkı yoktu . Beni bağlamamışlardı. Kalkmaya yeltendim ama karnımdaki ağrı iki büklüm olamama neden oldu ve ağzımdan ufak bir inilti çıktı . Kafamı kaldırıp gideceğim esnada Akif ile göz göze geldik.

    Akif : " Git buradan. Kaç !"
   

 

İLK BAHARIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin