Merhaba, herkese iyi günler ve iyi okumalar. İnşeAllah gününüz güzel geçer.
Olurda yazım hatalarım olursa kusura bakmayın, zamanla düzelteceğim.
Professional değilim.📍Albaros'un Dünyasına hoşgeldiniz.
"Nereden başlamamız gerekiyordu? Iı merhaba, ben Semra, iş için baş vurmuşdum."
Beni dinleyip yüzünü buruşdurarak,
gözlerini deviren ve bıkkınlıkla oflayan annemle,bütün hevesim kaçmışdı. Başlıyorduk yine."Ne anlatıyorsun kızım! Ne iş başvurusu? Şunun surasında bakkalda çalışacaksın! Babanın tanıdığı zaten, bu kadar resmiyete gerek yok."
Bir an önce ,odama gitmek istiyordum, gerçekten nefes alamıyordum.
"Neden sanki kötü bir işmiş gibi konuşuyorsun? Bakkalmış! Bu kadar küçümsüyorsan, kızının okumasına izin verseydiniz. Ama yok bakkalda çalışmamı, gururunuza sığdıramıyorsunuz ama kızınızı okutmadığınızı gurula her tarafa beyan ediyorsunuz, iğrenç!" diyerek yüzümü buruşdurdum. Derin nefes alarak sakinleşmeye çalışıyordum, yok olmuyor.
Annem öfkeyle bağırdı.
"Geç odana Semra!"
Tek istediğim buydu zaten, odama geçmek ve arkadaşlarımla konuşup kafamı dağıtmak. Bu evde kalmak bile,nefesimi kesiyordu, boğuluyordum ama mecburdum. Semra mecburdu, Semra ne isterlerse onu yapmalıydı. Bir gün gelecek her şey değişecekti ve ben o zaman,hayellerimi yaşamağa izin vermeyen, hiç kimseye acımıyacaktım. O günün gelmesi için dua ediyordum. Allah böyüktü, yalnız değildim çok şükür.
Odama geçip arkadan kapıyı kilitledim, kendimi böyle daha rahat hissediyordum. Yatağıma uzanıp, telefonu elime aldım. Whattsapdan "Mert'in cadıları" adlı, arkadaş grubumuza girdim. İyki varlardı, onlarla konuşunca sanki ruhum dinleniyormuş gibi hissediyordum.
"Mertin Cadıları"
*Siz _ "Kızlar buradamısınız? Sabahdan beri, ses soluk yok sizde."
*Lavin_ "Bize diyene bak, biz konuşuyoruzda, sen eline telefon alıyormusunda bakasın."
*Siz_ "Ne yapayım iş çoktu, vaktim olmadı. Annemde evdeydi, izin günü."
*Sena_ "Bence, cadı annene asla izin günü vermemeliler. Seni bizden alıkoyuyor."
Sena'nın yazdığı mesaj içimi burkmuşdu, evet annem kötüydü ama kimse onun hakkında kötü söz söylediği zaman bende kötü oluyordum. Galiba buna sebebiyat Sena'nın yanında, annemle olan sorunlarımdan çok konuşmamdan kaynaklanıyordu. En kısa zamanda, bu konunu Sena'yla yüz yüze konuşmalı ve uyarmalıydım.
*Sena_ "Semra lütfen, pizza sifariş verde bize gel, yalnızım dramlardayım. Mert işte. Lavin ve Lisada uzakta, bizim eve en yakın sensin. Bizimkileri biliyorsun, cezalıyım ve evden çıkamıyorum."
*Lisa_ "Neden kendin sipariş etmiyorsun?"
*Sena_ "Cezalıyım, diyorum kızım. İzin vermiyorlar.
*Siz_ "Tamam geliyorum ama bende yakındaki pizzacının numarası yok, malum bizim evde, dışarıdan yemeğe izin yok."
Annem, Sena'nı severdi onunla zaman geçirmemede sorun çıkarmazdı. Banada bahene olur, hem kafam dağılır hemde senayla konuşmak istediğim konuyu konuşurdum. Aslında bazen düşünüyorumda, annem Sena'nı benden çok severdi. Hayır arkadaşımı kıskanmıyorum. Görmediğim şevkati, sevgini kıskanıyorum. Ne yaptımda ben, ailem beni sevmedi.
*Sena_ "*0543*** İsmi Yakışıklı Pizzacı"
Bu kız çatlakdı. Yazdığı ismi okuduğumda gözlerimi deviremeden edemedim. Sena için herkes yakışıklıydı galıba. Yakışıklı kuryer, yakışıklı taksici. Neyse, garip bir arkadaşım vardı.
İsmin üstüne tıklayıb, mesaj bölümünü açtım*Siz_ "Merhaba."
Anında okundu ama cevap yazılmadı. Bekledim ,dakikalar geçiyor ve cevap gelmiyordu.
*Siz_ "Lütfen, bir vegan pizzası. Konumu atıyorum size."
Okunmuş ama yine cevab vermemişdi.
*Siz_"Lütfen geri dönüş edermisiniz?"
*0543****_"Evet"
Ne bu şimdi neye evet
*Siz_"?"
*0543****_ "Seni elimden kimse alamaz Semra. Bence gizlenecek delik ara."
Okuduğum şeyle dondum kaldım. Ne konuşuyordu bu insan. Sena, bana kimin numarasını atmışdı.
*Siz_" Ne konuşuyorsunuz? Kimsiniz siz. Bu yazdıklarınızda ne?"
*0543****"Bu daha, hiç bir şey, biz daha yeni başlıyoruz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN YALNIZ DEĞİLSİN. ☆Yarı texting
Novela JuvenilSen Yalnız Değilsin Albaros. Albaros Semra'dan nefter eder? Hayır Albaros Semra'nı çok sever. Hangisi gerçekti nefreti mi? aşkımı? Burası Albaros'un dünyası, bence onu yalnız bırakmamalısınız. "Beni bu kadar, düşündürme Albaros."