"Alaz mi yok?!"diye sordu evren, eray ise."evet birden ortalıktan kayboldu göremedik"dedi.
"Yarabbim ya, arabaya hepiniz!"diye sertçe konuştu evren, eray ise diğerlerinin yanına gitti ve arabada tamda evrenin dediği gibi oturdular tabi oturdukları yerdende etrafa bakıyolardı fakat tek bir ses seda yoktu.
Ve evet alazda ablası ve kuzeniyleydi.
"Alaz! Lan Alaz!"diyerek uyandırdı alisa alazı.
"Abla!?"dedi ve ablasına sarıldı alaz."iyi misin?"diyerek uzaklaştı alisadan, alisa ise."İyiyim.."diyerek onu cevapladı.
Yağmur ise izledi, Öylece sessizce..
Yağmur o an fark ettı abisini özlemişti hemde çok.
Odaya birden veysel girdi ve kapıyı sertçe kapattı."Yerimizi nasıl buldular!?"diye bağırdı onlara doğru.
"Biz nerden bilelim be!"dedi alisa, alaz ise."konum göndermişsiniz!"dedi.
"Konum falan yollamadık!"dedi veysel, birşeyler olduğunu anlamıştı o ise yavaş yavaş harekete geçmişti.
"Kim yolladı o konumu dedem mi!?"dedi yağmur, alisa ise onu cimcirdi.
"Abi! Gurur pusu kurmuş içeri girdiler girecekler napalım!?"dedi veyselin adamlarindan biri içeri girerek veysel ise."Ne!"dedi,
"Nene!"diyerek arkasındaki adamları ile içeri girdi gurur.
Yağmur ise gururu tanıyordu.
"Baba!?"dedi şaşkınlıkla yağmur.
"Gurur!"dedi veysel, gurur ise alaylı ifadesi ile."onu depoya getirin!"diye emretti adamlar ise ikisinide aldılar gurur ise alaz,alisa ve kızına baktı. Yağmur hızla ayağa fırlayıp babasının boynuna atladı.
Onlar birbirlerinin tek yaşama sebebiydi.
"Güzel kızım.."dedi gurur ve kızını kendinden uzaklaştırıp alaz ile alisaya sarıldı."amcaya sarılmak yok mu?"dedi gurur. Alaz ile alisa ise aynı anda ona sarıldılar o sırada içeri evren ve diğerleri girdi.
"Kız çoçuğu!"dedi ve hızla yağmura koşup onu kendine çekti evren.
Evren korkmuştu.
İlk defa birşeyler için bu kadar çok korktuğunu hissetmişti.
"Evren.."dedi yağmur sadece ve oda daha sıkı sarıldı evrene.
"Gülüm!"diyerek mirzada alisaya sarıldı.
"Alaz!"dedi eslem ve evet oda alaza sarıldı, ve gururun odağı tamamen kızına sarılan erkekteydi."öhm öhm" deyince yağmur mesaji almış bir şekilde evrenden ayrıldı ve."baba bu evren"dedi evreni göstererek."buda babam."dedi bu sefer gururu göstererek yağmur.
"Tanıştığıma memnun oldum efendim"diyerek elini uzattı evren gurura.
Gurur ise."ben pek memnun olamadim!"dedi ve evrenin elini birazcık(!) Fazla sıktı yağmur ise."Baba!"dediğinde gurur evrenin elini bıraktı. Evren ise eli ne kadar acısada belli etmiyordu.
"Ee gidelim biz..dimi!"dedi yağmur, Gurur ise derin bir nefes alıp."yürüyün"dedi,
Yiğit ve eray evrenin sağı ve sol tarafina geçti, ve ilk konuşan yiğit oldu."iç güveysi yaparlar ha seni diyim"dedi. Evren ise ona ters ters baktı o sırada erayda."Valla yiğit haklı, baksana abi nerdeyse adam kızına sarıldın diye seni öldürücek gibi baktı, kız istemeye gitsek kürekle kovalardı bizi herhalde"dedi. Evren ikisininde kafasına vurdu, Eray vs yiğit ise bunu umursamayarak güldüler.
