klas lovers || mlm story

Spanning in de klas

Tyson voelde de spanning opkomen naast zich, zijn beste vriend Lorenzo was gespannen. Hij keek naar zijn handen. Tyson voelde zijn emotie hij begon zijn arm te strelen. Lorenzo keek op 'wat doe je?' Tyson schrok. 'I-ik hielp je' 'dat hoeft niet hoor' Lorenzo keek boos. Hij had geen hulp nodig hij deed dit alleen. 

'Weet je het zeker?' Zei Tyson verdrietig. Lorenzo's blik veranderde in spijt. 'Ja, je zit te vaak aan me als je niet stopt ga ik naar Boris toe" Zei hij kattig maar diep van binnen wou hij altijd naast hem zitten. Zijn hand voelde als thuis. 'Oké sorry, h-het sp-pijt me' zei Tyson verdrietig.  

Na een tijdje sprak Lorenzo weer, 'Snap jij dit?' vroeg hij. Stiekem wist hij eigenlijk wel wat hij moest doen maar hij wou weer zijn stem horen. Ook wou hij weer aandacht van zijn beste vriend. 'Ja, ik help je' Hij pakte de pen uit Lorenzo's hand maar hij raakte perongeluk ook zijn hand aan. Zijn buik maakt een sprongetje, zijn zachte vingers gleden over zijn hand. Tyson begon te praten maar Lorenzo luisterde niet hij was aan het verdrinken in zijn ogen. 'Oké, snap je het' Tyson brak zijn concentratie.

'Ja' Zei Lorenzo. 

"Tyson zullen we vandaag afspreken?" vroeg Lorenzo.  "Ja is goed" Tyson was blij dat Lorenzo niet meer zo boos op hem was, wat was er mis met hem? 

Lorenzo weet niet dat ik hem leuk vind, ik houd dat liever zo. 

doei schatjes