TÖRE'NİN ESİRi |BERDEL| (ARA VERİLDİ)

BÖLÜM 2

Selamlar nasılsınız umarım hepiniz iyisinizdir ikinci bölüm ile karşınızdayım medyada derya var. Hadi bölüme geçelim.

İki el silah sesi duyuldu silahlardan çıkan kursunun biri Ahmet ağanın karnına isabet ederken diğeri azadın silahından çıkmıştı. Adamı fark eder etmez silahını çıkarıp vurmuştu ama babasının vurulmas'ını engelleyemedi.

Hemen babasının kolundan tuttu"iyi misin baba hemen hastaneye gidelim"

Mehmet Ağa "iyimisin Ahmet hadi azad oğlum durduğumuz kabahat buraya çok yakın bir hastane var hemen oraya gidelim"

Ahmet Ağa "ben iyiyim bir sakın olun"

"Ne demek iyiyim baba oluk oluk kan akıyor" dedi ve hemen arabaya bindiler üçü birlikte hastaneye gitmeye başladılar.

Azadın hızlı kullanması sayesinde hızlıca hastaneye gelmişlerdi. azad arabadan inip bağırdı "çabuk sedye getirin" iki hemşire sedye ile yanına geldiler Ahmet ağayı sedyeye yatırıp içeri doğru gitmeye başladılar.

Arkalarından azad ve mehmet ağa geliyordu, önce musaide odasına götürdüler ordan doktorun onayı ile ameliyathaneye aldılar.

Doktor"ameliyata ben gireceğim ama bir doktorumuzun daha benimle girmesi lazım kendisi şuan dışarıda hemşireler den biri çağırıp gelecek"

"Çabuk doktor çabuk"

Doktor hemen helini çağırması için bir hemşire çağırdı "doktor Helin kahraman arka bahçede muhtemelen çabuk onu çağır acil ameliyat var de"

Hemşire koşar adımlarla bahçeye çıktı helini gördüğünde yanına gidip konuştu "helin hocam kerim hoca sizi çağırıyor acil ameliyat var"

"Tamam hadi gidelim" elindeki çayı tek dikişte içip bardağı çöpe attı. Hızlı adımlarla ameliyathaneinin önüne geldiler.

Helin gördüğü yüzlerle şaşırmıştı beklemiyordu burda mardindin deli ağasını görmeyi hemen hızlı adımlarla ameliyathaneye girdi. Gerekli şekilde giyinip içeri girdi.

Ve ameliyata başladılar zor bir ameliyat değildi sadece kurşunu çıkaracaklar'dı.

Dışarıda

Azad ameliyathane'nin önünde oturmuş bekliyordu yanında mehmet ağa vardı. Çalan telefonu ile kendine geldi cebinden telofunu çıkarıp baktığında annesi olduğunu gördü telefonu açıp açmamak arasında kaldı ama açmazsa daha çok merak edeceklerini bildiği için açtı ve konuştu "alo anne"

"Oğlum nerdesiniz siz kaç saat oldu oturmaya diye gittiniz geri gelemediniz "

"Anne babam ufak bir yaralanma yaşadı hastanedeyiz şimdi ama endiselenmeyin durumu iyi"yalan söylüyordu bilmiyordu babasının durumunun ne olduğunu içinde kendine küfür ediyordu o yalan hiç sevmez yalanda hiç tahammül edemezdi.

"Ne nasıl yaralandı hangi hastane " annesinin telaşlı sesine karşılık sakin bir ses tonu ile konuştu.

"Anneciğim durumu gayet iyi gelmenize gerek yok"

"Geleceğim oğlum çabuk söyle adresi "

"........ Hastanesi"

"Tamam oğlum hemen geliyoruz "

Telefonu kapattıktan sonra biraz daha bekledi ardından ayaklandı. "Neden hala haber yok 2 saattir burda bekliyoruz "