Tehlike içinde aşk

2. Bölüm: Yeni hayat

Selamm
Nasılsınız?
Oy verip yorum yapmayı unutmayın
Yeni karekterler geldii "karakterler" bölümünden bakabilirsiniz fotoğraflarına
İnstegram: kitaplaraskt1rr

"Bu seni ilgilendirmez." Onu arkamda bırakıp eve girdim. O bunu ilgilendirmiyordu. Bu konu hiç kimseyi ilgilendirmiyordu!

Kâbus görmemek dileğiyle yatağıma girdim.
...

"Asel hanım. " Derinlerden bir ses duyuyordum.

"Asel hanım kalkın lütfen geç kalacaksınız." Biri beni uyandırmaya mı çalışıyordu?

Sarsılmaya başladığımda korkuyla gözlerimi açtım. Karşımdaki kadın derin bir nefes verdi. "Sonunda uyandınız." Dedi.

Tek kaşımı kaldırarak kadına bakıyordum." Siz kimsiniz?"

"Sizi uyandıracak, eğitim alanına götürecek, gelişmelerden haberdar edecek kişiyim. Bir nevi asistanınızım." Dedi karşımdaki kadın. Ve sabırsızca konuşmaya başladı. "Geç kalıyoruz."

Başımı sallayıp yataktan çıktım.

"Sizi dışarıda bekliyor olacağım."

Kadın odadan çıktıktan sonra güzelce esnedim. Umursamaz bir tavırla duşa girdim. Geç kalmak umurumda değildi.

Duşumu aldıktan sonra kendime kıyafet çıkardım. Üstümü giyinirken kapım çalındı.

"Asel hanım çok geç kaldık." Sesi sinirli çıkıyordu. Ayrıca bu kadın gerçekten de orada bekliyor muydu?

Geliyorum diye seslendim.

Üstüme siyah bir t-shirt altıma siyah bir tayt giyip odadan çıktım.

Kadın "Çok geç kaldık." Dedi sabırsızca.

"Birşey olmaz." Dedim onun aksine umursamaz bir tavırla. Kadın yürümeye başlayınca onu takip ettim. Bu sırada onu inceleme fırsatı buldum. Bu iş için yaşlıydı. Yüzünde kırışıkları vardı. Saçları griye dönmüştü. Ama bunların aksine dinç duruyordu. Bu kadının şuanda oturmuş örgü örüyor olması gerekti.

"Sizi duyabiliyorum Asel hanım."

"Neden herkes benim zihnimi okuyor?" Diye isyanda bulundum.

(Küçük bir hatırlatma 1. Bölümde zihin okumanın özel bir güç olduğunu. Yazmıştım orayı değiştirdim. Kafanız karışmasın.)

Kadın gülerek konuşmaya başladı. "İsterseniz size de bir çip ayarlayabilirim."

Merakla kadına baktım. "Ne çipi?"

"Birilerinin zihnini okumak için."

Yüzümü buruşturdum. Kimsenin zihnini okumak istemezdim. Hele karşımdaki biri benim gibi biriyse hiç istemezdim.

"Yok kalsın."

Burası gerçektende gelişmiş bir yerdi.

Büyük bir kapıdan içeriye girdik. Biraz ilerimizde dokuz kişi duruyordu. Hepsi karşı karşıyaydı. Tek beni bir yıldır izleyen o sapığın karşısında biri yoktu. Galiba onun karşısına geçecek kişi ben olacaktım.

Yavaş adımlarla yanlarına gittim. Bir kız iki erkek vardı. Kızı incelemeye başladım. Aşırı süslüydü sabah sabah kalkıp yüzüne bir ton makyaj yapmış. Şık eşofman takımı giymişti.kıvırcık saçlarını özenle taramış olmalıydı çünkü kusursuz duruyordu. İşe bak ben üstümü giyinmeye üşenirken kız düğüne gider gibi giyinmişti. Sonra ilk dikkatimi çeken uzun boylu oğlana baktım. Yakışıklıydı hemde çok masmavi gözleri sarı saçları vardı. Sarı saçlı çocuğun yanındaki oğlana baktım. Kara saçlı kara gözlü diye bu çocuğa denirdi. Simsiyah saçları siyah kalın kaşları siyahı andıran gözleri vardı. Son olarak beni izleyen adama baktım. Geldiğimden beri gözlerini benden ayırmıyordu. Benim gibi siyaha bürünmüştü. Siyah T-shirt'ü kalın kol kaslarını ortaya çıkarıyordu. Tamam çok yakışıklı görünüyordu. Ve bu adama siyah çok yakışıyordu! Gözlerimi büyüterek yüzüne bakmaya başladım. Az önce dediklerimi duymuş muydu? Birşeyleri duymuş gibi bir yüz ifadesi yoktu. Beni duymaması dileğiyle yanına gittim.