Ayyy helüü dostlarrr ben geldimm yeni bölümle geldimm.İyi okumalar efenim umarım beğenirsiniz.💗
ATE-Hoşçakal
Bu haftaki şarkı önerim umarım beğenirsinizzz:))
Demir'in anlatımından
Yalnızdım.Küçükken babam beni döverken de,annemle babamın kavga seslerini dinlerken de,annemi ve kardeşimi korumak için çaba sarf ederken de yalnızdım şimdi yine yalnızım annemin,bizim hayatımızı mahveden adamın cezasını çekmesi için uğraşırken yine yalnızdım.
Hoş artık alışmıştım ne yaşarsam yaşayayım yalnız olmaya alışmıştım.Karakolun bahçesinde oturmuş ne yapacağımı,ne olacağını,annemi kardeşimi nasıl koruyacağımı düşünüyordum hala bi cevap bulamamıştım.Çalışırdım bi yandan okurdum ama tek işle nasıl rahatça yaşatacaktım onları orasını bilmiyordum.Annemi çalıştırmak daha fazla zorda bırakmak yormak istemiyordum.
Sanırım bunları sonra düşünecektim ilk işim bu adamı hayatımızdan çıkarmak olacaktı.
Bahçede tek başıma otururken hava hafiften kararmaya başlamıştı.Gökyüzü hafif hafif turuncuya dönmeye başlamıştı.Başımı arkaya atarak derin bi nefes verip gözlerimi kapattım.
Bi kaç dakika sonra yanımda bi hareketlilik hissedince gözlerimi açtım gördüğüm kişi beni şaşırtmıştı Çağla oturduğum bankta hemen yanıma oturmuştu kahverenginin en güzel tonu olan gözleriyle bana bakıyordu.
"Çağla?"dedim
"Noldu bi haber var mı?"
Kafamı iki yana salladım bi haber yoktu en son annem ifade vermişti daha fazla yorulmasın diye eve göndermiştim ve ondan sonra pek bişey olmamıştı.
"Neden geldin?"
"Hem merak ettim hem seni yalnız bırakmak istemedim"dediğinde az önceki düşüncelerim aklıma gelmişti Çağla sanki ne düşündüğümü biliyormuş gibi bana yalnız olmadığımı anlatmak istiyordu bu fikri düşününce burukça gülümsedim.
"Teşekkürler yalnız bırakmadığın için"dedim o anda aklıma Duru geldi bunca zaman unuttuğum için kendine kızdım.
"Duru nasıl Çağla bi yerine bişey olmamış demi nerde şuan yanında kim var?"diye hızlı hızlı sormuştum Çağla sanki endişemi anlamış gibi gülümsedi ve konuşmaya başladı.
"Duru sadece biraz korkmuş onun dışında gayet iyi hala bizim evde duruyor yanında annen,annem ve Efe var."
"Annen ve annem mi?"
"Evet,annen korkmuştur diye düşündüm hem o eve ikiside en azından bugünlük gitmese daha iyi olur bence o yüzden anneni bize çağırdım Duru'da Efe'yle oynuyordu birdaha gidipte olanları düşünsünler istemedim."
Çağla'nın anlattıklarından sonra ona ne desem az olurdu ben olmasam bile herşeyi düşünüp ayarlamış sonra bide benim yanıma gelmişti.
"Çağla ben, ben teşekkür ederim gerçekten çok teşekkür ederim.Seni böyle şeylerle uğraştırmak istemezdim çok özür dilerim.Ben en kısa sürede düzelti-"daha cümlemi bitirmeden kollarını boynuma dolayan Çağla'yla cümlem yarım kalmıştı ama çoktan cümleyi falan unutup bende kollarımı onun beline sarmıştım.Bu sarılmaya ihtiyacım olduğunu şuan farketmiştim belki yıllardır belki sadece bu olaydan sonra bu sarılmaya ihtiyacım varmış.
"Özür falan dileme Demir hiçbişey senin suçun değil tamam mı? Kendini suçlamayı bırak artık lütfen.Yaptıklarım falan önemli değil sende benim yaşadığım şeylerde yanımda olmuştun unuttun mu?aynı şeyi ben yaşasam sende benim yanımda olurdun ben bundan eminim."
Çağla kollarını Demir'i korumak ister gibi daha sıkı sarmıştı onu tüm bu olaylardan korumak istiyordu bunu sarılmayla yapamayacağını bilse bile yinede ona daha sıkı sarılıyordu.Demir'e yalnız olmadığını göstermek istiyordu bunu nasıl yapardı bilmiyordu ama bir şekilde yapacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Komşu Çocuğu- yarı texting
Novela JuvenilÇağla'nın hem sınıfına hem binasına yeni gelen Demir'e hissettiği ama bi türlü kabul edemediği duyguları yüzünden aklı çok karışıktır ve bu karışıklığa çözüm bulmaya çalışırken yaşadıklarını anlatıyorum. :)) Her hafta atabildiğim kadar bölüm atmaya...
