Sadece Ev Arkadaşı

Otobüsten indiğimde derin bir nefes aldım.Sonunda yol bitmişti ve ister istemez üstümdeki basık atmosferden kurtulmanın sevinci vardı yüzümde.

Bir taksiye doğru yürürken telefonum çalmaya başladı.Arayan tabii ki birazdan evine yerleşeceğim arkadaşım Melis'ti.Telefonu açtığım anda heyecanlı bir şekilde konuşmaya başladı.

"Varabildin mi artık,lütfen bana vardığını söyle?"

Bu kadar heyecanı nesine yapıyordu anlamış değilim.Daha birkaç hafta önce birlikteydik sanki yıllardır görmüyormuş gibi bir tepki veriyordu.Monoton bir sesle konuşmaya başladım.

"Gelebildim Melis,izninle taksiye binicem şimdi."

Sesinde bir üzülme sezdim."Tamam ya sadece özledim seni.Hadi gel bekliyorum."

Tekrar monoton bir sesle"Tamam görüşürüz orda"dedim."Byee"diyip telefonu kapattı.

Hemen bavulumu taksiye yerleştirip yola koyuldum.Burada bir an önce iş bulmaya başlamak zorundaydım.Kendimi Melis'in evinde çokta rahat hissedebileceğimi düşünmüyordum.

Kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyordum.Melis ne kadar çok yardım etmek istesede ona yük olamazdım.

Sonunda taksiden inip Melis'in konum attığı yeri bulmaya çalışıyordum.Sonunda bulduğumda gözlerim Melis'i aramaya başladı.Ben onu ararken arkamda bir bağırma sesi geldi.

"Hoşgeldinnnnn,canım arkadaşım benim."

Bir anda boynuma atlayıp bana sarılmaya başladı.Biraz daha sıkarsa boğulucaktım galiba.

"Hoşbuldum hoşbuldum ama biraz daha böyle kalırsak öldürüceksin beni."dedim zar zor çıkan sesimle.

"Ayyy çok pardon canım.Ne yapayım ama çok özlemişim seni."dedi bana gülerek.

"Tamam sorun yok bende seni özledim"dedim ona gülüp karşılık vererek."Eee şimdi eve geçelim mi?" Diye sordum çünkü elimdeki bavulu taşımaktan yorulmuştum.

"Tabii ki hemen geçelim.Ben senin bavulunu taşıyım yorulmuşsundur sen şimdi."dedi bana bakarak.

Gerçekten çok düşünceli bir insandı Melis.Onun benim en yakın arkadaşım olması galiba en büyük şansımdı bu hayattaki.

"Teşekkür ederim canım"diyip teklifini kabul ettim.

Birlikte yola koyulduk.bir kaç dk sonra eve vardık.Bir apartmana gelmiştik,beklediğimden çok daha iyi bir yerdeydi burası.Deniz kenarına yakın olmasına bayıldım hatta.

Birlikte apartmana girdik.Benim kalıcağım daire 5. kattaydı.Merdivenleri çıktıktan sonra daireye vardık ve Melis anahtarla kapıyı açtı.

Önden içeri girdi ve benim bavulumu bir odaya götürdü.Bende hemen arkasından içeriye daldım.Evden girdiğim gibi karşımda bir mutfak ve salon vardı.Gayet güzel ve tatlı bir yere benziyordu burası.

Hemen sağda bir koridor vardı.Odama bakmak için koridora doğru tam gidiyordum ki mutfaktan bir ses geldi.

"Melis sen mi geldin."

Bu da neydi şimdi.Sesin geldiği tarafa baktığımda karşımda siyah saçlı,kahverengi gözlü ve uzun boylu bir adam gördüm.

İkimizde birbirimize anlamsız anlamsız bakmaya başladık."kimsin sen?"diye sorup bu anlamsız bakışmaya bir son verdim.

"Ben Mert,sen kimsin?"