Çamur ve Kan

1 0 0
                                    

Kılıçların çarpışması aydınlatıyordu yüzleri yağmur kanlarını yıkıyor ama çamurla karişan kan dahada yapişkan olur.Savaş kötüdür. Hayatımın her saniyesinde bunu anladım ama benim için tanrı savaştır.Şuna bak nasılda üzerime koşuyor siktigimin salaği.Kılıcını kaldırırken gülüyordu üzerine doğru mızrakla koşan düşman askerini korkutan bu değildi zırhı geceden daha siyahtı,kılıcını savurdu mızrak yarıdan kesildi.
:Şimdi elinde bir sopa var o kadar yüreklimisin?
:Erkeksen kılıçla gelmezsin!
:Erkekliğimi karını sakliyorum.
Gözlerinde aşşağlik bir parıltı yüzünde aynı gülümseme.Ete giren demir nasıl ses çıkarır bilir misin okur?
Öyle kolay olmaz giriş cızırtı sesi gelir önce ,zırh demirinin sesidir o,sonra etin sesi gelir kan sesi çok büyük bir hazz anlatılmaz yaşanır.
:Bırak artık öldü
:Kendi işine bak yoksa seninde bir parçanı alırım
Tek kollu savaşçı sustu elindeki şarap şişesini kafasına dikti...
Savaş 2 saat önce bitmişti.
:Nasıl bir manyak bunu yapar
:Ne yapıyor?
:Yaralılara silah verip yeniden öldürüyor şeytan sanki orospu çocuğu vahşiliğe bak
: Bu fikrine sayqı duya bilirdim ama aletin ölü bir kadının ağzında ve çamurlu, ondan farkın yok
:Canlı olunca ısırıyor
:İsmi ne bu savaşçının?
:bir ismi yok kara deriz biz, çok konuşmaz bizimle muhattap olmaz
_Altındakı kadın öksürdü kafasını yana çevirip kusmaya başladı.
:hayatının aşkı ölmemiş ama fazla yaşamaz kan kusuyor ona ne yaptın?
:sadece vajinasına bir şişe soktum
Gülmeye başladılar işte sana savaşın siyah yüzü.Köylere doğru yol aldılar kadınlar ve şarap orda, günlerdir yoldalar.Kara sessizce atını sürüyordu meraklı komutan ona yaklaştı
:Çok güçlüsün asker savaşmayı kimden öğrendin?
:Babamdan
:Baban kimdi ?
:Bir köylü
:Bir köylü nasıl savaşmayı öğrete bilir, bu mantıksız.
: Siz savaş okullarında ünlü generallerden ders aldınız ama nafile ölümü göz ardı etmeniz gerek komutanım
:Mantıklı olmaya başladı
Köye vardıklarinda karşılarinda 12 ila 14 yaşlarında bir kaç çocuk ellerinde sopayla girşte dikilmiştiler korkudan yüzleri bembeyaz olmuşdu
Komutan atından indi
:korkacak bir şey yok çocuklar bizler size zarar vermeyiz açız sadece ve yorqun
İçlerinden en uzun boylu olan öne çıktı komutanın yanında cüce gibiydi
:Yiyecek bir şey kalmadı köyde hepsini kral aldı
Komutan sırıtarak alçak bir sesle sordu
:peki kadındamı yok?
Çocuk dona kaldı yutkunmak istedi ama komutan onu gırtlakladı
: Benim adım Leon memnun oldum
Boğazını sıkarken nefes borusunun kırılma sesi geldi elini bıraktı çocuk yere serildi
Ben çocuk öldürmem onlar savaşçı değiller beni de bu yüzden öldürmemişdi o şerefsiz, keşke öldürseydi. bir hatıra belirdi zihninin derinlerinde,siyah saçlı bir kız, yüzü ay kadar güzel, gözleri kömür gibi öyle tatlı bakıyor sanki hayatın dursa bu zamanda kalmak ister,bir asker saçlarından tutmuş kızı göğüslerine dokunuyor. Kız kımıldamadan kalmış, ölmüşmü? Hayır sadece şok geçiriyor dudaklarından öpüyor.Ama yapma o benim kadınım seviyorum onu niye ses çıkmıyor rüyadamıyım.
Kara.....Kara.... Kara...
Adım Atillaaaaaaa

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 15 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Aşkın Savaşı  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin