Herron‘s Pov
“Zaragoza Airport,” I said to the driver. Sumunod naman siya agad.
Nasa akin pa rin ang desisyon kung kailan ako magpo-prosoe kay Eashana. Sasabihan ko lang sila Abuelo at paghahandaan nila.
Nakaramdam ako ng paninibago nang maka-baba ako no‘ng makarating dito.
“Take care of my car.” I said to him when I got down.
“Sí señorito,”
Tss, mabuti na lang at may flight papuntang Pinas.
I‘m excited to see her, I miss her already. Buong biyahe akong nakangiti. Mas lalong nadagdagan ang sayang nararamdaman dahil gusto siya ng kamag-anak.
But Abuelo still mad at me.
We‘ve talked about it, but I still disappoint him.
++++++++++
Eashana‘s Pov
“Uhm... Hindi ako marunong mag-advice pero masasandalan mo ako.” Tinapik ko ang likod niya.
Nasa park kami malapit sa pinapasukan niya, kinausap ko siya kagabi na kitain ngayong gabi. Ayaw ko sana s‘yang istorbohin pero gusto ko s‘yang kausapin tungkol sa sinabi ni Keane.
Hindi ko naman dinretso, kinamusta ko siya hanggang sa nauwi sa ganito.
Ngumiti siya at lumingon sa ‘kin. “Thank you and Sorry for not letting you know.”
“Hindi,” umiling ako. “Hindi naman sa gano‘n pero thank you rin dahil pinagkatiwalaan mo ako.”
“Uhm... ilang taon na ba?” Humangad siya, “One, two, three,” pagbibilang niya tsaka ako nilingon. “Three years na ang nakalipas pero hindi talaga natuloy na makasamang kang kumain sa labas.”
Pareho kaming tumawa. “Alam kong boyfriend mo na si Herron, but if it‘s still okay? Friendly date?” Nakataas ang isang kilay niya na parang inaaya na akong umalis.
“Uhm... okay lang naman siguro?”
Tumawa siya at umiling. “Naiintindihan ko. Hindi mo naman kailangang pumayag.”
“Susubukan ko,”
Tumayo na rin kami para makapag-paalam. “Thanks for tonight Eashana.”
“Thank you rin,”
“Uhm, hatid na kita.”
“Hindi na, alam kong kailangan ka na sa loob—pero uhm... Hindi mo ba tatanggapin ‘yon?” Mahina at dahan-dahang saad ko.
“Gustuhin ko man pero ayaw kong iba ang isipin ng ibang tao.”
Gano‘n din ako kaya hindi ko tinaggap ang will ni Tita Rita at Tito Michael.
BINABASA MO ANG
A Compassionate A Compassionless (Book 2)
RomansaI am now in this chapter, I am happy that we survived in our darkness, the darkness that I made. But I am wholeheartedly willing to change it. I am the cause and I am also the cause to make it new. I don't know what will happen, but in this chapter...
