0.1

626 30 55
                                    

"Evet arkadaşlar hazırsanız sahaya geçin"

Soyunma odasından çıkıp sahaya gelen öğrencileri görünce gözlerim hemen onu buldu

Takım kaptanı olduğu için her zaman en önde yürürdü

O kadar yakışıklı ve karizmatikti ki bayılmamak elde değildi

"Artık oturalım bence ağzının salyası aktı"

Kardenizin gülmesi üzerine hafifçe yutkunup en ön yerlerden birine yan yana oturmak üzere kurulduk

Ben 19 yaşında lise son sınıf öğrencisiydim

Sözel sınıflardan birindeydim o ise sayısal okuyordu

O dediğim kişi de yiğit... Biricik aşkım hatta ilk aşkım

Bu mükemmel okyanus kolejine geçen sene kayıt olmuştum bazı ailevi olaylar nedeniyle okula bir sene geç başlamıştım normalde üniversite de olmam gerekirken hala lisedeydim

O ise duyduğuma göre bir yıl sınıfta kaldığı için aynı sınıfı tekrar okuyordu aslında çalışkan bir çocuktu büyük ihtimalle basketbol antrenmanlarından dolayı dersleri boşlamış olmalıydı

Kardenizin kolumu dürtmesi ile gözlerimi sahaya çevirdim

Oradaydı işte

Koçları olan Sedat hocanın yanında duruyordu

Bugün ki maç çok önemliydi bu oyunun kazananı okulumuzu temsil edecekti

"Ya şu poyraza bakar mısın içim gidiyor çocuğa"

"Ayy evet süt gibi çocuk geçen gün bizim sitenin orda ki saha da gördüm mükemmel oynuyordu yine sevgilisi var mı acaba?

Hemen arkamda oturan kızların fısıldamasını duyunca ister istemez moralim bozulmuştu

Benden bir başkasının ona bakması bile depresyona girmem için bir sebepti

"Okyanus koleji 2024 senesinin basket maçına hepiniz hoşgeldiniz"

Biz öğrenciler ve öğretmenler Sedat hocanın sesini duyunca alkışlamaya başladık

Bir kaç dakika sonra yanımıza barış geldi ve tabiki elinde ki kahveler ile

Kardeniz ve bana uzatınca yanımıza kuruldu

"Yetiştim dimi?"

"Yetiştin merak etme"

Sade kahvemden bir yudum alınca gözlerimi tekrar ona çevirdim

Üstünde ki takım forması ile gerçekten yine harika görünüyordu
gerçi o her haliyle öyleydi

Okula ilk gelişimde yanlışlıkla ona çarpmıştım ve öyle tanışmıştık tabi onun beni çok taktığı söylenemezdi beni hatırlamadığına adım gibi emindim

"Aleyna ve saz arkadaşları"

Duyduğum bu gereksiz ses ile başımı kaldırınca gözlerimi devirdim

Sancakay, Ayşe, Hanzade ve Dora karşımızdaydı

Barış elinde ki kahveyi pipetle iyicene ses çıkararak içtikten sonra  bıkmışlıkla konuştu

SAKLI AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin