SİYAHA İNAT[beklemede]

BÖLÜM 10

BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN BAYRAM ŞEKERLERİ ...
Evet bayram şekerleri öncelikle özür dilerim bölüm gelmedi dahası gelemedi elimde olmayan sebeplerden ötürü...
Yeni bölümle alakalı yorumlarınızı bekliyorum. Multimediadaki resim Dalya ile Emincan nın gittiği yer. Evet tabiki anladınız...

Bu arda gelecek bölümde kızlarımdan birinin fotoğrafını yayınlayacağım tabiki sizin istediğiniz kimse onunla ilgilide yorum ve mesajlarınızı bekliyorum. Gelecek bölüm bu kadar gecikmeyecek...

YİĞİT
Bombok bir hayata sahipseniz yaşamdan pek zevk almıyorsunuz. Böyle her nefes alışınız da kaburgalarınız kırılıyor, her nefes verişinizde kırılan kemikler ciğerlerinize giriyor. Ama bu kadar acıya rağmen dimdik savaşmanız gerekiyor. Korkuyorsunuz ama cesur olmanız gerekiyor, çığlık çığlığa bağırıp arkanıza bakmadan kaçmak varken siz susuyorsunuz. En zoru da bu biliyor musunuz? Olduğunuz gibi değil, olmak zorunda kalan gibi gözükmek.

İnsanlara olan öfkemin bir çok sebebi var. Gerekli sebeplerden dolayı bu kadar acımasız, bu kadar öfkeli, bu kadar sevgi yoksunuyum. Hem ruhu acı çekerken kimse kimseye merhamet etmez, edemez. En azından ben etmiyorum. Başıma ne gelirse gelsin yine de başı dik gezmeyi annemden, ne söylersem söyleyeyim yine de acımasız olmayı babamdan öğrendim ben.

Belki şu anda içimde taa en içimdeki en ücra köşelerin birinde sevgi kırıntısı barındırıyorumdur ama daha o kırıntılar bana bile yetmiyor.

Haa birde son zamanlarda başıma gelen daha doğrusu benim gittiğim olaylar var.

Dalya var mesela...

Kocaman gözleriyle etrafa neşeli gülücükler saçan kız. Evet şu aptal kız. "Bende güneşi siyah olanlardanım..." işte bu cümle hiç aklımdan çıkmıyor. Bu kadar çok gülümserken nasıl bir insanın güneşi siyah olur anlamıyorum. Gülümserken etrafa güneş açtıran bir kız neden böyle der ?

Ona son yaptığım doğru muydu bilmiyorum ama o an bunu hiç düşünmemiştim. Tek düşüne bildiğim onun dudaklarını hissetmekti. Bir de onu ne kadar arzuladığım...

Şu an bunları düşünüyor olmam başlı başına delilik farkındayım. O benim için aptal bir kız ...

"Yiğit sen ne yaptın?" kapıyı kırarcasına açan Gece idi.

" Ne yaptığını sanıyorsun Gece ?.. Ne yapmışım ben?"

" Dalya desem, ona yardıma gittiğin gün desem... Bana açıklama yapmak zorundasın. Kıza ne yaptıysan benden bile kaçıyor..."

" Sana açıklama falan yapmayacağım. Haddini bil !"

" Sen mi söylüyorsun bunu bana? Yapma lütfen! Haddini bilmesi gereken sensin ama sen bunu bile beceremiyorsun Yiğit. Ve şimdi bana haddimi bilmem gerektiğini söyleme!"

" Gece yeter ! Ne olmuş yani arkadaşınla biraz eğlendi isek. Hem görüyorum ki sana bundan bahsetmiş... Tamda ondan beklenen hareket."

" Yiğit... " dedi tüm sakinliğini koruyarak. " Dalya bana bir şey anlatmadı. Benden köşe bucak kaçıyor. Eğlence dediğin şey senin eğlence anlayışın ise bu pek hoşuma gitmedi açıkçası... Yiğit o kız sana aşık, o kız seni seviyor. Hiç olmayacağını bile bile. Anlat şimdi ne yaptın Dalya'ya ?"

Bana aşık evveeeeett...

Gece beni yine köşeye sıkıştırmıştı. Bu kız nasıl beceriyordu bilmiyorum ama beni karşısında tamamen savunmasız bırakmayı başarıyordu.

"Bilirsin beni Gece öyle kontrolü kolay kolay bırakmam. Kendime hâkimiyetimi hep taktir edersin. Öyle değil mi?"
Bir anda sanki af dileyen küçük bir çocuk olmuştum.