is anybody here? || heesun

episode 1

"Bu kapıdan çıktığında dönüşün olmayacak!"

"Senin gibi bir evladı kabul etmem ben, ibne!"

"Senden iğreniyorum, yüz karası."

"Gittiğin yerde çürüyerek geber!"

"Sen bir hiçsin."

Ben bir hiç değildim. Onların üst bakışlı dar düşünceleriyle hayatımın sonunda dek yaşayacak kişi hiç değildim. Yüz karası olarak adlandırdıkları ben sadece hayatımı, kendimi, kimliğimi açıklamıştım onlara. Beni evlendirmek istedikleri kızdan hoşlanmadığımı çünkü erkeklere karşı çekim hissettiğimi söylemiştim. Bunu söylediğim anda her şey karışmıştı ya zaten.

Zengin bir ailenin dört çocuğunun üçüncüsüydüm. Bir ablam, bir abim ve bir erkek kardeşim vardı. Sebebini hiçbir zaman anlamadığım şekilde, ailem tarafından kabullenilmiyordum bir türlü. Ancak bu o kadar da canımı sıkmamaya başladı son zamanlarda. Çünkü görmüştüm ki hayat sadece aile ile geçmezmiş. Gerek sevsin, gerek sevmesin. İlla ki bir noktada ayrılacaktık. Belki böylesi benim için daha iyi oldu.

Düşünüyorum da, ya onlara olan bağlılığım yüzünden hayallerimin peşinden gitmeseydim? Gerçi şimdi de hayalim olduğunu söyleyemem çünkü hayal kurmama bile izin vermeyen bir evde büyümüştüm. Kardeşlerimin beni sevdiğini ve korumaya çalıştıklarını biliyordum, farkındaydım. Fakat sevmek ya da çalışmak yetmez. Fazlalıktım ben o eve.

Şimdi de gidiyordum. Belki bu adımı ilk reşit olduğumda yapmalıydım, bilmiyorum.

Busan otobüsünde kafamı cama yaslamış ve bozulmaya yüz tutmuş eski telefonumdan gelen kısık müzik, akıp giden yolda bana eşlik ediyordu.

Ben Kim Sunoo. Ailesi tarafından kabullenememiş, kendini hayata kabullendirmek için her şeye rağmen savaşan bir bireyim. Ben Kim Sunoo. Bu benim hikayem.

⚔️