Gözlerimi açar açmaz evdeki değişik bağrışmaların sesini duydum.Normalde'de olurdu böyle küçük bağrışmalar ama bu dahada farklıydı birşey vardı yatağımdan kalktım odamın kapısını açtım ve hemen karşıda salon olduğu için annem,babaannem,abim kahvaltı masasında oturmuş bağrışıyolar gibi tartışıyorlardı ne olduğunu anlamak için suratlarına baktığımda hepsi bana bakıyordu annemde keşke uyanmasaydin gibi bir bakiş vardı abim ve babaannem gel gelde neler oluyo gör der gibi bakıyolardi yanlarına gittim ne oldu dedim niye bağrısıyorsunuz dedim.
Annem abimlere söylemesinler diye kaş göz yapiyodu babaannem bir anda pat diye söyledi "Annen artık bizi istemiyomuş" dedi ben ilk önce ne dediklerini anlamadım gülerek nasıl yani dedim. Annem "kızım ben artık yapamıyorum babanla boşanmak istiyorum" dedi. Bende "neden Anne dedim daha düne kadar çok iyiydiniz şimdi ne değişti" dedim. "Olmuyo kızım" dedi anlamıyodum ne olmuyodu sonra annem dediki " merak etme seni burda asla bırakmam senide Alicam beraber bi evde yasicaz istediğin zaman babana gelirsin bende kalırsın" dedi o çoktan planını yapmıştı. Bu kadar kolay olamazdı herşey bu kadar kolay bitemezdi bu kadar kolay kendisi düsünemezdi ama bana söylemedikleri birşeyler vardı ve bunun altında bişey vardı onu bulmam gerekiyordu ve o şeyi bulacaktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Işığın Sönüş Sesi
Non-FictionGizemin annesinin onu terk etmesi üzerinden 3 yıl geçmesi ve gizemin yaşadığı zorluklar, pişmanlıklar,kırgınlıklar ve maceralarını anlatan bir hikayedir. Haykırışlarımın bile sesi yoktu ama ışıklarım sönerken ses cıkarmıştı.
