Onvoorwaardelijke liefde

Eerste ontmoeting

Pov pommelien
Het is Louise haar 1ste schooldag in het 1ste leerjaar. Het is best spannend maar Lou heeft er zin in. Tot vanavond mama glimlacht ze terwijl ze mij nog een knuffel heeft. Tot vanavond Lou glimlach ik zacht terwijl ik haar haren kus. Ik ga naar mijn werk. Louise moet in de opvang, ik vind het best stom dat Lou altijd in de opvang moet maar ik kan gewoon niet anders. Elke woensdag gaat ze naar mama omdat ze anders de hele dag op school zou zijn. Eindelijk is het 5 uur en kan ik Louise gaan halen. Ik kom aan op school en Louise ligt in de armen van 1 van de leerkrachten. Het lijkt alsof ze heeft geweend. Louise komt in mijn armen gelopen. Haar leerkracht komt naar me toe. Kunnen we even praten vraagt ze vriendelijk. Tuurlijk zeg ik zacht. Ik ben charline aangenaam, de leerkracht van Louise zegt ze glimlachend. Euhm Louise was daarnet met iets aan het spelen en toen kwamen er andere kinderen dat afpakken zegt charline zacht. Ze wouden het niet teruggeven en toen sloegen ze haar fluistert ze. Oh Loutje toch fluister ik terwijl ik haar stevig vastpak. De kinderen hebben uiteindelijk sorry gezegd zegt ze zacht.  Mag ik fluistert ze. Tuurlijk ga maar ik heb alles gezegd. Tot morgen Louise glimlacht ze. Tot morgen juffrouw glimlacht Louise terug. Lou is aan het tekenen aan de keukentafel. Lou ga je dan opruimen, we gaan eten zeg ik zacht. Oké mama glimlacht ze.

POV Charline
De mama van Louise is zo prachtig maar het gaat niet. Louise zit in mijn klas en ze vertelde me dat ze het jammer vond dat haar papa niet meer bij haar was maar dat ze wel zag dat haar mama gelukkig was. De opvang is al een 3 uur bezig. Pommelien is hier nog steeds niet, normaal was ze hier wel al geweest. Ik bel haar maar ze neemt niet op. Juffrouw waar is mama vraagt Louise zacht. Ik weet het niet maar ze zal wel komen zeg ik zacht. Na een uur is ze hier nog steeds niet, ik begin me nu toch ook wel zorgen te maken. Pommelien komt in paniek binnen. Sorry sorry sorry zegt ze in paniek. Louise vliegt in haar armen. Sorry dat ik je zo liet laten wachten fluistert ze. Dat is oké echt fluister ik. Ze blijft in paniek. Ik pak haar in een knuffel. Het is oké echt, ik vind het niet erg om voor Louise te zorgen fluister ik. Ik keek haar in haar ogen aan en voelde de vonken echt overslaan. Charline komop ze heeft je even nodig nu. Ik streel zacht over haar rug. Het is oké echt fluister ik. Misschien moeten we even naar buiten gaan, dan kan ik de school sluiten zeg ik zacht. Ja natuurlijk zegt ze zacht. Als er iets scheelt of je hebt even een babbel nodig hier heb je mijn nummer zeg ik zacht. Dankjewel fluistert ze.