Paulo, hijo..." gising sakin ni Tito John.
"Bakit po, Tito?" tanong ko, pagkamulat ng mata. Nakahiga ako sa kama sa kwarto ko, siya naman ay nakaupo sa tabi ko. "May kelangan po ba kayo sakin?"
"Ah, gusto lang sana kitang batiin ng 'Happy Birthday." ngiti niya sakin, sabay lagay ng kamay sa tiyan ko. Tanging boxer shorts lang ang suot ko ngayon, ayon na rin sa kagustuhan ni Tito.
"Ah, maraming salamat po sa inyo, Tito," sabi ko sa kanya. "Nag-abala pa po kayo, sana mamayang umaga na lang po para mahaba ng tulog niyo."
Ngumiti siya sakin at tinitigan ako.
"Gusto niyo po ba akong matikman ngayon?" tanong ko.
"Ah, eh, hindi naman, gusto ko sana pero may kelangan kasi akong sabihin sayo eh," paliwanag niya.
Tumingin lang ako sa kanya at naghintay.
Ngumiti siya sakin at tumayo. "Halika, Pau, magbihis ka at may pupuntahan tayo."
Napaisip ako ng saglit pero sinunod ko na lang ang gusto niya.
Umalis si Tito ng kwarto at ako naman ay nagbihis ng tshirt at pantalon.
"San po tayo pupunta, Tito?" tanong ko habang naglalakad papuntang sala.
"Ah, sa kaibigan ko, gusto ka raw niyang makilala," tugon niya sakin, pero halata mong may gusto pang sabihin at ipaliwanag.
Paglabas namin ng bahay ay may naghihintay na isang magarang kotse sa kalsada. Tinungo namin yun at sumakay na kami.
"Pau, matulog ka muna at medyo malayo ang ating pupuntahan," pag-anyaya sakin ni Tito.
Tumango na lang ako ng pagsang-ayon at nakatulog agad.
Paggising ko ay nakahinto na ang kotse sa loob ng isang malaking garahe. Hindi ko alam kung nasan kami, pero pagtingin ko sa labas ay nakikita ko ang tatlo pang kotse. Marahil ay parking lot ng isang mansyon? Pero hindi ko sigurado.
Napansin kong wala na yung driver at kami na lang ni Tito ang natitira.
"Tito, nandito na po ba tayo?" tanong ko na medyo nag-unat.
"Oo, Paulo," sabi niya sakin. Lumapit siya at hinalikan ako sa labi na tinugon ko naman.
"Halika na, ipapakilala na kita kay Sir Henry," sabi ni Tito. Dinig ko sa tono ng boses niya na malungkot siya, hindi ko alam kung bakit.
Lumabas kami ng sasakyan at tinungo ang pinto sa dulo. Pagpasok namin ng pinto ay bumungad ang isang napakalaking kusina, na nakikita ko lang sa tv o magazine.
Namangha ako pero hinila ako ni Tito papunta sa kabilang banda. Umakyat kami ng hagdan at pumasok sa isang silid.
"Sir Henry," sabi ni Tito sa isang lalaking nakaupo sa kanyang upuan. Para kaming nasa opisina.
Unang beses kong nakita si Sir Henry, pero parang kakaiba ng basa ko sa kanya. Magkasing tangkad sila ni Tito, mas mataba si Sir Henry ng bahagya, medyo napapanot na rin ang unahang bahagi ng ulo niya. Sa tantya ko ay nasa 40's o 50's na ang lalaking ito.
"Magaling, John!" bati ni Sir Henry kay Tito. Lumapit si Tito kay Sir Henry para kunin ang isang brown envelope. Bumalik siya sakin at ngumiti.
"Mula ngayon, Paulo, ay dito ka na titira kay Sir Henry. Siya na ang mag-aalaga sa iyo," sabi ni Tito sabay mabilisang umalis ng kwarto. Gusto ko pa sana siyang habulin, pigilan at tanungin ngunit tinawag ako ni Sir Henry.
"Paulo," sabi niya. Malalim ang boses ni Sir Henry, parang isang opisyal ng militar nag-uutos sa mga kadete niya. Natameme at natigil ako sa kinakatayuan ko. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa at tinitigan ako sa mata.
