Mert hemen babamın arkasında durup"Aslında biz..."derken konuşmaya başlarken hemen onu durdurdum.
"Aslında biz sana söyliycektik,yani ben sana söyliycektim."diyip Mert'in yanına koştum.
Babama Mert'in sevgilim olmadığını söyleyemezdim çünkü asla yabancı bir erkekle yaşamama izin vermezdi.Bunun sonuçlarıda çok ağır olurdu.
Mert bana ne yapıyorsun sen der gibi baktı.Ona göz kırpıp yalanıma devam etmesini işaret ettim.
"Eeee ne zaman söylemeyi planlıyordunuz bana?"sorarken ikimizi süzüyordu.
"Baba gerçekten zamanın olmadı,İş ararken aklımdan çıkmış olmalı."diyerek geçiştirmeye başladım babamı."Sen ayakta kaldın, gel otur baba."diyerek onu salondaki koltuğa götürdüm.
Babam koltuğa oturduktan sonra hemen yanına geçecektim ki,elini kaldırıp beni durdurdu."Geç kızım şu delikanlının yanına."diyerek Mert'i işaret etti.
Babama karşı çıkmadan Mert'in yanına oturdum.Mert hala olayları anlamaya çalışırken ben sakinleşmesi için elini tuttum.Bunun üstüne Mert'te benim elimi okşamaya başlayınca ister istemez kızarmaya başladım.Bu gerçekten tuhaftı.
Babam ikimize bir süre sorgular gözle baktıktan sonra"Siz ne zamandır birliktesiniz?"diye sorduğu anda Mert'le ikimiz aynı anda cevap verdik.
Mert"1 ay"
Ben"1 yıl"İkimizde birbirimize bakmaya başladık.Babam şaşkın şaşkın bakarak"1 ay mı,1 yıl mı?"diye sordu.
Hemen konuşmaya başlayarak."1 yıl babacım,Mert sadece heyecanlandı galiba."
Mert babama utanmış şekilde bakarak"çok pardon efendim,evet 1 yıldır beraberiz."dedi ve bana kaçmak ister gibi bakmaya başladı.
Eğer sorguya devam edersek babam kesinlikle yalanımızı yakalardı.Bir bahane bulup buradan kaçmamız lazımdı.
"Baba bizim çıkmamız lazım, sen istersen burda takıl bir süre işimiz bittiğinde biz döneriz."diyerek Mert'i kolundan tutup kapıya çekmeye başladım.
"Kızım ne bu acele,nereye gidiyorsunuz?"diyerek ayağa kalktı.
"Baba çok önemli gerçekten gelince anlatıcam diyip hemen Mert'le birlikte kendimi dışarı attım.
Hemen burdan gitmek için Mert'in arabasına bindik.
"Nereye gidiyoruz?"diye sordu bana sırıtarak bakarken.
"Bilmem,Sen benden daha hakimsin buraya."diyerek göz kırptım.Mert kendinden emin bir şekilde arabayı sürmeye başladı.
Yaklaşık yarım saatlik bir yolculuğun ardından şehrin tamamen göründüğü bir yere çıktık.Manzaraya bakarak"Gerçekten çok güzel."dedim ağzım açık bir şekilde.
"Senin kadar değil."dedi bana gülümseyerek.Gerçekten kız arkadaşından ayrıldığı ilk günden benle flört mü ediyordu?
"Bana mı yürüyorsun?"dedim kaşlarım çatık bir şekilde gülümseyerek.
Gülerek"İhtiyacım yok ki,zaten sevgilimsin şuan."dedi
"O evden atılmamak için öyle davrandım.Yoksa işim olmaz seninle."dedim manzaraya bakarken.Hemen ardından"Çalışmamız lazım ama babamı inandırmak için."
Omuzlarını silkerek"Başlayalım o zaman"dedi ve birlikte oradaki banka oturduk.
Uzunca bir süre bütün senaryoyu yazdıktan sonra eve dönmeye hazırdık."Babamla yüzleşmeye hazır mısın?"dedim gülerek.
Oda bana gülümseyerek"Hiç olmadığım kadar"dedi ve tekrar yola koyulduk.Apartmana vardığımızda Mert arabayı park etmek için yer ararken ben çoktan içeri girmiştim.
Tam kendi katıma çıkarken Cavit çıktı kapından.Onunla sabah yaşadığım olaydan sonra hiç konuşmamıştım.
"Gamze biraz konuşsak olur mu?"diyerek bana kapıyı açıp eliyle içeri davet etti.Dün gece yaşanan şeyleri merak ettiğim için teklifini kabul edip içeri girdim.
Cavit'in salonundaki koltuğa yerleştikten sonra oda benim karşıma oturdu.
"Cavit sana öncelikle bir şey sormak istiyorum."dedim yere bakarak."Dün gece birlikte olduk mu?"
Cavit dalga geçer gibi gülerek"Nasıl yani,sen dün gece yaşadığımız hiçbir şeyi hatırlamıyor musun?"dedi.Hayır anlamında kafamı salladım.
"Cavit bak gerçekten senle ne yaşadık hiçbir şey hatırlamıyorum.Belkide fazla anlam yüklememek lazım."dedim mahçup bir şekilde."
"Demek fazla anlam yüklememek lazım ha,öyle diyorsun yani."dedi bana kötü kötü bakarak.
"Cavit bak itiraf ediyim sana karşı bir aşk beslemiyorum.Sarhoştum,yani o kişi ben değildim."dedim üzülerek.
Ayağa kalktı ve yanıma oturdu."Dün gece bana istediğini söyledin ama."dedi
"Kendimde değildim diyorum sana,o ben değildim.Sadece sarhoştum."dedim ve ayağa kalkıp kapıya doğru koşmaya başladım.
Beni kolumdan tutup kendine çekti ve dudaklarıma sert bir öpücük kondurdu.Onu hemen ittim.Dudaklarımı silerken yüzüne bir tokat yapıştırdım.
Ona doğru parmağı sallayarak bağırmaya başladım"Bunu bir daha yapıcak olursan...Seni öldürürüm ,anladın mı beni?"dedim ve kapıyı arkımdan sertçe vurarak çıktım.
Cavit gerçekten bana karşı bir şey hissediyor mu?Hissetse bile ben acaba ona karşı bir şeyler hissediyor muydum?
Mert tam ben kapıdan çıktığımda merdivenlerden bizim kata çıkıyordu.Dağılmış halimi görüp yanıma koştu."Gamze,iyi misin?"
Hayır iyi falan değildim.Her şey üst üste geliyordu ve bu beni çok yoruyordu.Bir anda Mert'e sarılıp ağlamaya başladım."Gerçekten çok yoruldum."dedim ağlarken.
Mert'te bana sarılmaya başladı bu sırada."Merak etme"dedi sırtımı okşarken."Ben yanındayım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece Ev Arkadaşı
Fiksi Remaja"Selin...eminim.Mert'e karşı hiçbir his beslemiyorum."dedim yanına geçip.Sanki az önce onu rüyamda görmemişim gibi. "O zaman Mert'in tekrar bana dönmesini sağla."dedi gözlerime bakarken.Onu ne kadar sevmesemde şuan içimde ona karşı bir acıma duygusu...