Sıkıldım. Hayatımda bir şeyleri değiştirmem gerekiyor. Bir şey yapmam gerekiyor. Kendimi kurtarmam gerekiyor. Birinin gelip elimden tutup beni mükemmel geleceğe götürmesini bekleyemem. Tamam, biri var. Beni benden daha çok düşünüyor hatta. Ama ben sevgilime yük olmak istemiyorum. Zaten yeterince benim dertlerimle uğraşıyor. Daha fazlasını bekleyemem. Öyle berbat bir hayatım da yok zaten, yanlış anlaşılmasın. Sadece sıkıldım. Okul bitti, kurslar bitti, arkadaşlar gitti. Yalnızca ailem ve ailem olacak adam var. Artık bir işe girmem, para kazanmam, sorumluluk almam gerekiyor. Kendi mesleğimle ilgili bir iş bulamadım. Bir yerlerde tanıdığım da yok. Kısacası işsizim, bir senedir. Aslında bir yerde çalışmaktansa kendi işimi kurmak istiyorum ben. Dükkan işleri falan zor, hazırda para lazım. O yüzden internetten satışı düşündüm, mantıklı geldi. Bir hesap aç, bir iki video çekip reklam ver, bitsin gitsin. Ama ona da cesaret edemiyorum. Hem ne satacağım ki? El yapımı bir şey mi, yoksa hazır mı? Bilmiyorum. Neyse, bunu sonra düşünürüz. Önce bir işe girip biraz para kazanmam gerekiyor.
Yattığım yataktan kalktım. Akşam olmak üzereydi. Dünden kalan yemekleri ısıtmak için mutfağa geçtim. Mercimek çorbası, tavuklu pilav ve taze fasulye vardı. Tencereyi dolaptan alıp ocağa koydum, sadece pilavı ısıtmaya karar verdim. Doymam için yeterliydi. Dolaptan ketçap ve kola çıkardım. Bulaşık makinesi bitmişti, bir tabak ve bir kaşık aldım içinden. Yemek yedikten sonra boşaltırım makineyi diye düşündüm. Isınan pilavı tahta kaşıkla biraz karıştırıp tabağıma koydum, üzerine biraz karabiber serptim, biraz da ketçap döktüm. Küçük biber turşularından yoktu evde, olsa güzel olurdu. Bardak aldım yine makineden, içine kolayı doldurdum. Asidi kaçmıştı ama olsun. Şişenin dibinde biraz kaldı onu da kafama dikip bitirdim. Tabakla bardağı alıp yemek masasına geçtim. Telefonumdan dizimi açtım, bir yandan yerken bir yandan izledim. İşim bitince ellerimi ve ağzımı yıkadım, dişlerimi fırçaladım, mutfağı topladım. Oturma odasına geçip televizyondan müzik açtım. Sesini biraz kısıp Görkem'i görüntülü aradım. Bir iki kez çaldıktan sonra açtı.
Yüzünü görür görmez gülümseyip "Aşkımmm!" diye seslendim. O da gülüp "Efendim bebeğimm!" dedi. "Napıyosun? Bayadır konuşmuyoruz. Sensizlikten bayıldım, öldüm, bittim burada. Fenalaştım resmen." dedim. Sadece bir saat olmuştu konuşalı, sabah da birlikteydik zaten. Ama aşk işte, ne yapacaksın. "Güzelim benim, prensesim, kıyamam ben sana. Ben de seni çok özledim sevgilim. Annemleri bıraktım, sonra yemek yedim, oradan sahile geçip sigara içtim, oturdum biraz. Zaten seninle konuşmuştuk orada. Sonra eve geçtim işte. Duş aldım, oyun oynuyordum. Sonra sen aradın." diye gününü anlattı. Ben zaten bunların hepsini biliyordum. İlişkimizde haber vermek önemli kurallardan biriydi ama buna rağmen her akşam birbirimize gün içinde neler yaptığımızı, yeni gelişmeleri, komik olayları, varsa dedikoduları anlatırdık. Ben de onu dinleyip cevap verdikten sonra aynı şekilde yaptıklarımı anlattım. Biraz daha konuştuk oradan buradan. Telefonu açık bırakıp birlikte online oyunlardan birini oynadık. Beni yine yendi. Sonra birbirimize "Seni çok seviyorum, öpüyorum. Bay bay." deyip telefonu kapattık. Bu da ritüellerimizden biriydi, söylemeden telefonu kapatmazdık. Müziği kapatıp listemdeki filmlerden birini açtım. Işığı kapatıp izlemeye başladım.
Telefonumdan gelen sesle gözümü açtım. Telefonu elime alıp baktım gözümü kısarak Görkem arıyordu. "Canım?" diye seslendi. "Aşkım?" dedim uykulu bir sesle. "Uyudun mu bitanem?" diye sordu, "Evet, uyuyakalmışım." diye cevap verdim ben de. "Saat kaç?" Film bitmişti, ev karanlıktı. "On ikiyi çeyrek geçiyor aşkım. Erken yatmışsın. Oyun oynarız diye düşünmüştüm ama uykun varsa uyu sen." Normalde uykum olsa da konuşalım derdim, geri çevirmezdim ama gözlerimi açamıyordum. "Bebeğim, ben yatsam olur mu? Çok uykum var. Niye böyle oldu bilmiyorum." dedim. "Tamam prensesim. Uyu sen, yarın görüşeceğiz zaten. Seni çok seviyorum, öpüyorum. İyi geceler, tatlı rüyalar." dediğinde ben de "Ben de seni çok seviyorum, öpüyorum. Sana da iyi geceler, tatlı rüyalar. "Bay bay." dedim. "Bay bay." dedi ve kapattı. Ben de telefonu bırakıp gözlerimi kapattım.
