အမွေခံအပြစ်သား ( Ongoing မှီ )

701 - 705

အပိုင်း(၇၀၁) ယောင်ဟုန်ယိ

“အား... ကျွတ်... ကျွတ်...”

ခပ်တိုးတိုး ငြီးတွားသံ တစ်ခုမှာ မောပန်း နွမ်းနယ်နေသည့် ပင့်သက်ရှိုက်သံနှင့် အတူ လေထုကို ချိုးဖောက်ကာ ထွက်ပေါ် လာခဲ့၏။

ထိုအသံ၏ ပိုင်ရှင်က အလွန့်အလွန် ပိန်လှီလှသည့် အရိုးပေါ် အရေတင် ယောက်ျား တစ်ယောက်ပင် ဖြစ်သည်။ သူ၏ ဆံပင်များ၊ မုတ်ဆိတ်များမှာ အိုမင်း မစွမ်းခြင်း၏ ရှေ့ပြေး လက္ခဏာ အဖြစ် မီးခိုးရောင် သမ်းနေလေ၏။ သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်ထက်တွင်တော့ အရှက်လုံရုံမျှသာ ဖုံးအုပ်ထားသည့် နံငယ်ပိုင်းမျှ အဝတ်အစားများကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။ 

သူက ပိန်လှီ‌သေးသွယ်လှသော လက်များကို ဆန့်ထုတ်၍ အောက်ရှိ သစ်သား ကြမ်းခင်းကို စမ်းကာ အနွေးဓာတ်ကို ရှာဖွေရန် ကြိုးပမ်းလိုက်သည်။ ရုတ်တရက် ခါတိုင်းနှင့် မတူသည့် သက်တောင့်သက်သာ ခံစားချက် တစ်ခုကို သတိထားမိလိုက်ရာ သူက မျက်လုံးများကို ဖွင့်၍ ပတ်ဝန်းကျင်ကို လေ့လာလိုက်၏။ ထို့နောက်... သူ ပထမဆုံး သတိထားမိသည့် အရာက ညတာ ပြိုကျနေသည့် အလား ကောင်းကင်ခန္ဓာများဖြင့် တလက်လက် တောက်ပနေသည့် မဟူရာ ကောင်းကင်ပင် ဖြစ်လေသည်။ 

“ဘာလဲ...”

သူက အနည်းငယ် အံ့သြသွား၏။ သူက ကြိုးစားပမ်းစားပင် လက်များကို ထောက်ကာ ထလိုက်ရင်း ကြမ်းပြင်နှင့် ထပ်တူ နီးပါး ဖြစ်နေသည့် ခြေထောက်ကို ကြည့်လိုက်သည်။

ချက်ချင်းပင်.... သူ့ မျက်လုံးများထဲတွင် အံ့သြ ထိတ်လန့်ခြင်းများ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ သူက တုန်ရီစွာဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် အနှံ့ လက်ဖြင့် လိုက်၍ စမ်းကြည့်လိုက်၏။ အထူးသဖြင့်... ပေါင်ကြားရှိ အဖိုးတန် ရတနာ ကလေးပင်။

မည်သည့် အရာမှ ပျောက်ရှ မနေကြောင်း သတိထားမိသော အခါတွင်မှ သူ့ထံမှ သက်ပြင်း မျှင်းမျှင်းကလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။ သူက ဖြည်းညင်းစွာပင် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရင်း ပတ်ဝန်းကျင်ကို စစ်ဆေးရန် ကြိုးပမ်းလိုက်၏။ မကြာခင်မှာပင် လက်ရှိ တည်နေရာက အကျဥ်းထောင်ထဲတွင် မဟုတ်တော့ကြောင်း အတည်ပြုလိုက်နိုင်သည်။ ထို့အပြင် သူ၏ ယန်ဖွံ့ဖြိုးခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံခြင်း အခြေခံကို ချိပ်ပိတ်ထားသည့် သံကြိုးများမှာလည်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ချေပြီ။သူ လွတ်မြောက်ခဲ့လေပြီ ဖြစ်သည်။